ร้องไห้ง่าย

ขออนุญาติพิมพ์ยาวหน่อยนะคะ อยากบอกว่าใจเย็นๆนะคะ เราเข้าใจเลย ตอนนี้ลูกเราอายุพอๆกันเลย ของเราเดือนครึ่งเกือบ 2 เดือน เราเป็นซำเศร้าหลังคลอดด้วยเพราะอาการเดียวกันเลย เครียดมากร้องให้แทบเป็นแทบตาย เครียดจนคิดฆ่าตัวตายทุกวัน ย้ำว่า ทุกวันจริงๆ สุดท้ายต้องมานั่งตั้งสติยกใหญ่แล้วหาวิธีแก้ เราอยู่กับสามีแต่เราเลี้ยงลูกคนเดียวตลอดเวลาเหมือนกันค่ะ พยายามปรึกษาคนที่มีประสบการณ์ จากเพื่อที่มีลูกแล้วหรือแม่ของเพื่อน แม่ของสามี จากหมอค่ะ ก็เริ่มแก้ทีละอย่าง 1.กินอิ่ม นอนหลับสบาย ให้กินจนกวว่าเขาจะอิ่มถ้าอิ่มเขาจะพลักนมออกเอง 2.เขาร้องเพราะอาจจะท้องอืด ปวดท้อง ทารกเรอเองไม่เป็น กินนมเสร็จต้องจับเขาเรอทันที ใช้เวลาอย่างต่ำ 20 นาที อาจจะเอาเขานั่งลูบหลังเขา หรือจับพาดบ่าให้เขาเรอเขาจะสบายไม่ปวดท้องและจะไม่ร้องค่ะ 3.หรือเขาอาจจะร้องเพราะไม่สบายตัว หมั่นตรวจเชคผ้าอ้อมค่ะ เลอะฉี่หรืออึก็เปลี่ยนค่ะ ถ้าเขาสบายตัวก็จะไม่งอแงค่ะ 4.ถ้าลูกไม่ร้อง นอนอย่างเดียว ซึม ไม่กินนมแปลว่าเขาป่วสต้องรีบพาหาหมอค่ะ 5.ปัญหาใหญ่สุดของเราที่เจอมาคือลูกไม่นอนทั้งคืนค่ะ ติดต่อกันเป็นเดือน เอาง่ายๆตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลแหละค่ะ อุ้มเดิน ให้นมจนคอพับบางวันแทบสลบทั้งยืน ทรมานมากๆเขาไม่นอนแล้วร้องโคลิคด้วยค่ะ สุดท้ายเริ่มแก้ตามวิธีข้างต้นเลยค่ะ แล้วมาจบด้วยการโอ๋เขา ร้องเพลงฮัมเพลงกล่อมเขา ปลอบให้เขาหยุดร้อง กอดเขาแน่นๆแต่อย่าแน่นจนเขาหายใจไม่ออก เขาจะได้รับไออุ่นจากแม่ จะรู้สึกปลอดภัย เขาจะค่อยๆเคลิ้มหลับ อาจจะใช้เวลานานมากหน่อยนะคะ อดทนค่ะ ธรรมชาติของทารกวัยนี้คือเขายังไม่รู้กลางวันกลางคืน เลยนอนยังไม่เป็นเวลา เราเองทุกๆวันลูกก็ยังเป็นค่ะ ตื่นมาห้าทุ่มแล้วอยู่ยาวๆยันตีห้า บางวัน 8 โมงเช้าค่ะถึงจะหมดฤทธิ์ไปเอง แต่หลังๆมาพอเราเริ่มแก้เรื่อยๆบวกกับเขาโตขึ้นทุกๆวัน เขาเริ่มจะมานอนเป็นเวลาค่ะ อยู่ดึกอย่างมากตีสามก็หมดฤทธิ์ค่ะ นอนได้นานมากขึ้น จากที่อยู่จนเช้าเกือบทุกวัน สู้ๆนะคะ เราเข้าใจ อย่าเพิ่งท้อนะ ถ้าท้อก็มองหน้าลูกค่ะ ลองหอมเขา กลิ่นของลูกช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นได้มากๆเลยค่ะ เราผ่านมาได้แล้ว เราอยากให้คุณผ่านได้เช่นกันนะ กอดนะคะ