ผิดมากเลยหรอคะ ??

คำว่ามีลูกเมื่อพร้อมเดี๋ยวนี้ใช้พรำ่เพื่อกันมากค่ะ หลายคนไม่เข้าใจว่าคุณภาพชีวิตเด็กไม่ได้ขึ้นอยู่กับเงินทองเยอะหรือน้อย แต่อยู่ที่แม่จะสู้และเอื้อเฟื้อให้ลูกแค่ไหน บางคนมีลูก แต่ใช้เงินฟุ่มเฟือย เอะอะต้องของแบรน เครื่องสำอางแพงๆ ชุดตัวละหมื่น บางคนอ้างมีตังเยอะแยะตัวเองใช้หรูอยู่สบายพอเราซื้อของเด็กไปให้ยังขอของแบรนจากเราอยู่เลย เลี้ยงเด็กก็เลี้ยงผิดๆต้องให้เราคอยดูคอยบอกให้ไปหาหมอ ขนาดมีบ้านมีรถเป็นสี่ห้าคันนะ บางคนเค้าเป็นแค่สาวโรงงานเงินเดือน 1,200 รู้จักกินรู้จักใช้รู้จักออมให้ลูก รู้จักสอนลูกออมสินลูกใช้เงิน เราก็ไม่เห็นว่าเค้าจะไม่พร้อม ไม่เห็นว่าเด็กจะมานั่งน้อยใจว่าพ่อแม่ไม่ให้นุ่นนี่เลยแต่ละคนรู้คุณค่าเงิน สิ่งของกันหมด เค้ารู้จักจัดการเงินที่ได้เองสุขภาพจิตเด็กก็ดี เคยเห็นมั้ยเด็กที่บ่นลงติ๊กต๊อกอะ พอแม่มีลูกไม่พร้อมเพราะไม่ซื้อไอโฟน 12 ให้ ไม่ซื้อแมคบุ๊คให้ ก็เนี่ยมาจากที่แม่ที่ไม่พร้อมจริงๆไม่พร้อมสอนลูก เลี้ยงประเคนเป็นคุณนายคุณหนูเลยนิสัยเสียแบบนี้อะ รักลูกอะรักได้แต่ไม่ใช่รักแบบประเคนทุกอย่างจนลูกไม่ได้เรียนรู้ทักษะการเอาชีวิตรอด หรือเห็นคุณค่าสิ่งต่างๆเลย บอกเลยว่าตั้งแต่ที่เคยทำดูแลเด็กศูนย์ความรวยหรือจนไม่ได้บอกความพร้อมของพ่อแม่เลย แต่นิสัยพ่อแม่ต่างหากที่บอกถึงความพร้อม เด็กที่โตมาประสบความสำเร็จเค้าต้องการมากที่สุดคือกำลังใจจากคนในครอบครัว แล้วเค้าจะหาทางได้เอง แม่ประเคนเงินให้ ok มีสิทธิ์ประสบความสำเร็จไวก็จริง แต่ถ้าวันนึงล้มแล้ววันนั้นแม่ไม่อยู่มีเสียสูญแน่ และอีกอย่างเด็กสมัยก่อนไม่ใช้เงินเยอะเท่านี้สามสี่ขวบหุงหาอาหารเป็น โตมาพึ่งตัวเองได้ ผักหญ้าอะไรรู้จักหมดต่างจากเด็กสมัยใหม่ผักกวางตุ้งอะรู้จักรึเปล่า ทำกับข้าวก็ไม่เป็นหุงข้าวไม่เป็น ชีวิตพื้นฐานยังทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง พ่อแม่เราโตมาเรียนจบสูงสุดแค่ ป.6เองอะ แต่เขาฉลาดกว่าเราที่จบปริญญาอีก การเลี้ยงด้วยเงินมันไม่ได้วัดคุณภาพความพร้อมเลย รู้ว่ายุคนี้ต้องใช้เงินก็ทำไงสังคม ค่านิยมบังคับ ในความเป็นจริงถ้าฉลาดพอมีเงินเก็บเล็กๆไว้ให้ลูกคุณก็พร้อมพอแล้วล่ะ ไม่มีใครอยากให้ลูกเกิดมาลำบากหรอก แต่อย่าลืมมนุษย์ที่โตมาประสบความสำเร็จมาจากความลำบากทั้งหมด เรามีรถ เพราะลำบากที่จะเดินทางเลยผลิตรถขึ้นมา เพราะลำบากจุดตะเกียงเลยทำไฟฟ้าขึ้นมา พื้นฐานมนุษย์โตมาจากความลำบากการดิ้นรนที่จะสุขสบายเลยเกิดเป็นสิ่งของใช้ต่างๆถึงปัจจุบัน ยุคสมัยนี้สบายสุดแล้วที่บางคนลำบากเพราะค่านิยมและความเหลื่อมลำ้ที่มากขึ้นๆ ถ้ารัฐจัดการได้คนลำบากคงไม่เหลือมาให้ด่ากันว่าต้องมีลูกเมื่อพร้อม อย่าลืมนะว่ารัฐเป็นคนกำหนดค่าแรงและควบคุมราคาอาหารคือคนที่มีอิทธิพลในส่วนต่างๆมากและรัฐใช้เราเป็นเครื่องมือหาเงินเลี้ยงพวกเขาเอง ถ้าเขาทำด้วยความคิดที่เห็นเราเป็นสิ่งสำคัญใครจะอดอยากกันล่ะ