สอบถามแม่ๆหน่อยค่ะ อยากรู้ว่าการผ่าคลอดดมยาสลบกับบล็อกหลังต่างกันยังไงแบบไหนดีกว่ากันค่ะพอดีหมอบอกเราอาจจะได้ผ่าคลอดน้องยังไม่กลับหัวและค่อนข้างตัวใหญ่

อันนี้เราเคยไปเม้นอีกโพสนึง เลยก๊อปมาให้อ่านนะคะ เป็นประสบการณ์ส่วนตัวในการผ่าคลอด+บล๊อคหลังของเราเองจ้า ________________________________ คำแนะนำที่เราคิดว่าตัวเองน่าจะใช้ได้ เพราะมันช่วยเรามาก (ผ่าโดยบล้อคหลังไม่ได้ดมยาสลบนะคะ) 1) หายใจลึกๆ ช้าๆตั้งแต่ก่อนเข้าห้องผ่าเลยค่ะ หายใจเข้าทางจมูกให้มากที่สุดแล้วหายใจออกทางปาก (เราเป็นโรคกังวลด้วย ก่อนเข้าห้องคลอดกังวลจนตัวสั่นปากสั่น หัวใจสูบฉีด แต่หายใจแบบนี้ช่วยได้ระดับนึงเลยค่ะ) ถ้ารู้สึกว่าไม่ไหวจริงๆ พยายามหายใจแบบนี้เข้าใว้ค่ะ แปปเดียวก็จะเสร็จแล้ว 2) ตอนหมอจะฉีดยาบล้อคหลัง (ยาชา) พยายามให้คงามร่วมมือหมอให้มากที่สุด เพราะเวลาหมอให้เราโก่งตัว เอาเข่าแนบอกเพื่อฉีดยาที่หลัง มันหายใจลำบากมาก เพราะติดท้องที่ใหญ่ ละจะรู้สึกปวดมาก (ถ้าแม่กลัวอยู่แล้วจะยิ่งหายใจยาก) เราแนะนำว่าให้พยายามทำให้มันเร็วที่สุดค่ะ เรากอดเข่าตัวเองใว้ให้แน่นที่สุด หมอจะช่วยค่ะ ละก็เรื่องหายใจ เราแทบจะหายใจไม่เข้า ทำแค่ให้พอมีอากาศเข้าอ่ะค่ะ หายใจแรงก็โก่งยากดิ้นอีก ตรงนี้ยิ่งเสร็จเร็วทุกอย่างจะง่ายเลยค่ะ 3) ความรู้สึกตอนที่ยาชาเริ่มออกฤทธิ์ ประมาณ 2-5 นาทีแรก แม่อาจจะรู้สึกอึดอัดนะคะ ตอนแรกจะเหมือนเป็นเหน็บที่ขาเหมือนเวลานั่งทับนาน จะเหมือนชาๆจี๊ดอ่ะค่ะ หลังจากนั้นก็จะชาจนเราม่สามารถขยับ ยกขาตัวเองได้เลย ความรู้สึกชาจะค่อยๆขยับขึ้นร่างกายเรา มาถึงช่วงอก อาจจะทำให้รู้สึกว่าเราสั่งงานปอดไม่ได้ เหมือนอยากหายใจเข้า แต่มันก็แทบจะไม่เข้า อันนี้อย่าตกใจนะคะ เพราะเราตกใจแล้วหายใจยากขึ้นไปอีกเกือบเป็นลม 4) ถ้าพ่อของลูกอยู่ บอกให้พ่อลูบตรงไหล่ละพูดกับเราเรื่อยๆ หรือจับมือแล้วใช้นิ้วเขาเขี่ยมือเรานะคะ จะทำให้เรารู้ว่าร่างกายเรายังมีความรู้สึกอยู่ ทำให้เรากังวลน้อยลง - หรือจะขอให้หมอช่วยคุยกับแม่ก็ได้ค่ะ 5) แม่อาจจะรู้สึกพะอืดพะอมนะคะ ตะแคงหัวบอกหมอได้เลยค่ะ หมอจะเตรียมถุงใว้ให้ 6) ตอนท้ายๆ ยาชาจะขยับขึ้นมาสูงที่สุด คือขยับมาถึงคอ (ประสบการณ์เราเองไม่รู้คนอื่นเป็นมั้ย) คือไม่สามารถกลืนน้ำลายได้แล้ว ขยับกล้ามเนื้อคอไม่ได้ พยายามแค่ไหนก็กลินไม่ลงเลย ถ้าปม่เจอแบบนี้ก็อย่าตกใจเหมือนกันนะคะ เพราะมันจะทให้เรารู้สึกเหมือนหายใจไม่เข้าทั้งๆที่ตัวเองก็หายใจปกติ ทำให้ยิ่งหายใจยากไปอีกค่ะ สิ่งที่แม่ทำได้คือขอหมอถ่มน้ำลาย หมอจะเอาทิชชู่มารองให้เราตะแคงหัวถ่มเขาจะเช็ดให้ค่ะ ไม่ต้องกลัวหมอรำคาญนะคะ ถ้ารู้สึกว่าน้ำลายจะฟูมปากก็ขอถ่มได้ตลอด เอามห้แม่สบายใจ 7) เมื่อหมอผ่าเอาน้องออกมาเสร็จแล้ว เราจะรู้สึกโล่งเลยค่ะ หมอจะให้ยานอนหลับ เราจะน้อคใน 2 วินาที5555 ตื่นมาอีกทีอาจจะลอยๆนิดนึง😂 ตอนเราตื่นมาคันหน้าคันตัวร้ายแรงมาก เป็นผลข้างเคียงของมอร์ฟีนหรือยาแก้ปวด พยายามไม่เกานะคะอดทนให้ได้มากที่สุด เพราะเวลาที่เราเกาเรารู้สึกไม่ได้ว่าเกาเบาหรือเกาแรง เพราะมือจะยังเบาๆชาๆอยู่ค่ะ ละก็อาจจะมีอาการหนาวจนตัวสั่นปากสั่น อันนี้ขอผ้าห่มเพิ่มได้นะคะ __________ บอกเลยว่าที่พิมพ์ขนาดนี้ ไม่อยากให้แม่อ่านแล้วเก็บไปกลัวเพิ่มนะคะ รู้ว่าหลายๆอย่างที่เราพิมพ์ไปอาจจะดูน่ากลัว แต่ถ้าแม่ได้อ่านแล้ว แม่จะได้รู้ เตรียมรับมือได้ ทำใจได้ง่ายขึ้น เพราะเราเองเข้าไปแบบไม่รู้อะไรเลย ละตกใจกับทุกอย่าง กลัวไปหมด มีช่วงแย่ก็แค่ตอนก่อนผ่า(ตอนที่เรากังวลนั่นแหละค่ะไม่ใช่อะไรหรอก555) ตอนฉีดยาชา ละก็ประมาณ 2-3 วันหลังผ่า จะเจ็บแผลเจ็บมดลูก ตอนผ่านี่เราไม่รู้เลยว่าหมอเริ่มผ่าตอนไหน หมอเขาจะไม่ให้เรารู้เลยค่ะ ใช้คำเป็น code กันเอง เป็นคำลับ เช่น นก 2 เต่า 3 กระต่าย 1 (เพื่อป้องกันไม่ให้คนไข้ตกใจ55555 ถ้าเราได้ยินคำว่า “ขอมีดผ่า” นี่คือคงจะเป็นลมแน่ๆ😭😭) ในความรู้สึกเราเหมือนการเวลาผิดเพี้ยนไปหมดเลยค่ะ ผ่าคลอดประมาณ ชั่วโมงนึง เรารู้สึกว่าใช้เวลาไปแค่ 10 นาทีเองค่ะ __________ สุดท้ายคืออยากจะบอกว่า แม่จะร้องไห้หนักมากตอนเจอหน้าลูกครั้งแรก ตอนได้ยินลูกร้องครั้งแรก ตอนแรกก็ไม่นึกว่าตัวเองจะร้องนะคะไม่ใช่คนติดดราม่า ละนึกว่าคงไม่อินขนาดนั้น แต่นาทีนั้นคือโลกหยุดหมุนจริงๆค่ะ แทบช้อค ร้องไห้เฉยเลย555555555 สู้ๆนะคะแม่ พยายามทำตัวให้แข็งแรงๆ ลุกเดินให้ได้ เมื่อลุกได้แล้วก็เดินเยอะๆเลยค่ะ กินน้ำเยอะๆด้วย จะหายเร็วมาก เพราะหลังจากนั้นเราต้องมารับมือกับการเลี้ยงสมาชิกใหม่ของครอบครัว 💛

เพิ่งผ่าคลอดวันที่ 7 มิย 62 คุณหมอบล็อคหลังนะคะ ไม่เจ็บแต่รู้สึกหายใจไม่ออกอยู่ 5 นาที หลังจากนั้นก็ปกติ เหมือนขาหายไปค่ะ พอลูกออกมา ได้เห็นหน้าลูก ได้ยินเสียงร้องของลูก หลังจากนั้นคุณหมอวางยาสลบค่ะ ตื่นมาอีกทีนึง ผ่าตัดเสร็จแล้วค่ะ ไม่ต้องคิดมากนะคะ ตอนที่ใกล้จาคลอดคิดอย่างเดียวว่า “เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ” แม่ๆคนอื่นผ่านมาได้ เราก็ทำได้ค่ะ ขอให้ลูกน้อยและคุณแม่ปลอดภัยแข็งแรง ความเจ็บอยู่กับเราไม่กี่วันค่ะ แต่ความสุขจะอยู่กับเราตลอดไปแค่เห็นหน้าลูกก็เหมือนได้ยาแก้ปวดค่ะ ^^

พึ่งผ่าไปเมื่อวันที่17ค่ะแบบบล็อกหลังสำหรับเราไม่ได้น่ากลัวอย่างที่ทุกคนบอกเรากังวลไปเองตอนเข้าห้องผ่าตัดเจอแอร์และบรรยากาศในห้องทำให้หนาวสั่นไม่หยุดพยายยามหายใจลึกๆค่ะฉีดยาเราก่ไม่เจ็บมากตอนหมอผ่าและเย็บแผลก่แปปเดียวหลังจากนั้นสำหรับเราไม่ได้เจบแผลมากอย่างที่ทุกคนบอกมีแค่แปลบๆตอนจะลุกจากเตียงและไอจามถอดสายฉี่ออกก่เดินตัวปลิวจนแม่ดุเรยค่ะเอาคนที่มาเยี่ยมตกใจหมดนึกว่าคลอดเองฟื้นตัวไวมากค่ะๆ

ดมยาตอนผ่าเราก็จะไม่รู้สึกตัวไม่เห็นอะไรเลยค่ะต้องใส่ออกซิเจนคลอบปาก พอฟื้นมาจะเจ็บคอและรู้สึกทันทีว่าเจ็บแผลมาก แต่หมอจะมียาให้แก้ปวดนะคะฉีดแล้วก็ทนไหวค่ะ ถ้าแบบบล๊อคหลังเราจะไม่รู้สึกแค่ท่อนล่างแต่เรารู้สึกตัวตลอดเวลายังเห็นว่าลูกคลอดเมื่อไหร่ เมื่อยาที่ใช้บล๊อกหลังหมดฤทธิ์จึงจะเจ็บแผลค่ะ

ประสบการณ์ท้องแรกดมยาสลบ.. ท้อง2เราบล็อคหลังค่ะ... เราคิดว่าบล็อคหลังดีกว่าค่ะไม่เจ็บไม่น่ากลัวแบบที่คิดเราได้เห็นหน้าลูกทันทีที่เค้าคลอด... หลังผ่าแผลก็ไม่เจ็บมากค่ะเพราะมีมอร์ฟีนช่วย(แม่บางคนอาจแพ้บ้าง)​แต่เราไม่แพ้ค่ะ... เดินได้เร็ว... ส่วนยาสลบ... ขอบอกว่าอันนี้พอฟื้นขึินมาเจ็บแผลสุดๆไปเลยค่ะ

ลุกคนแรกก็ผ่าโดยดมยาสลบ ท้อง2ก็เหมือนเดิม บางคนบล๊อกหลัง ขึ้นอยุ่คุณหมอจะประเมินอีกทีค่ะจะบล็อกหลังหรือยาสลบมันก็เจ็บเหมือนกัน วันที่2ก็ลุกเดินได้จ้า มันอยุ่ที่ใจเรานะเห็นหน้าลุกลืมคำว่าเจ็บไปเลย น้อง23วัน

แต่บ้านนี้ผ่าคลอดแบบบ็อกหลังคะ​ เรารุ้สึกตัวตลอดแต่ไม่เจ็บคะแค่แป๊บเด่ว​ลูกก้อออกมาแร้วคะ​ แต่จะเจ็บนิดนึ่งตอนหมอฉีดยาชาที่หลังเราคะ​ เราก้อบ๊อกหลังคะ​

แนะนำบล๊อคหลังค่ะไม่อันตรายกับหนูน้อยด้วย เดี๋ยวนี้หมอไม่ค่อยนิยมการรมยาสลบแล้วค่ะนอกจากไม่มีโมเม้นต์แรกของแม่กะลูกแล้วยังทำให้เด็กสลึมสลืออีกด้วยค่ะ

บล็อคหลัง น่าจะดีกว่าคร๊า พึ่งผ่าคลอดมาเดือนที่แล้ว เสียงเครื่องมือแทบไม่ได้ยินค่ะ เพราะคุณหมอจะเปิดเพลงคลอๆ คุยกับเราไปด้วย ไม่เกิน 20 นาที ก็เสร็จแล้ว

บล็อคหลังดีที่สุดค่ะ ยาสลบใช้กรณีฉุกเฉิน เพราะอันตรายต่อเด็กอาจขาดออกซิเจนได้ เพราะแม่ดมยาสลบไป ส่วนบล็อคหลังจะไม่อันตรายต่อเด็กค่ะ