เล่าประสบการณ์ต่อจากเมื่อวานนะคะ
วันที่20/2/64 มีอาการปวดท้องปวดหลัง ปวดแบบตื้อๆ โดยปวดทั้งวันประมาณ35-40ครั้ง ตกกลางคืนขอวันนั้นช่วง 5ทุ่มเศษ ปวดจนรู้สึกว่าต้องไปหาหมอ พอถึงรพ.ทำการแจ้งเรื่องเรียบร้อยนอนรอตรวจ เวลา 00.10 น. หมอฉุกเฉินเข้าตรวจอาการ แจ้งว่าเบื้องต้นครรภ์ปกติแต่หาสาเหตุการปวดท้องปวดหลังไม่ได้ เลยทำการนัดหมอเจ้าของไข้ตรวจวันที่ 21/2/64 ช่วง 12.00 น. สองสามีภรรยาก็โอเคคงจะไม่ได้มีอาการน่าเป็นห่วง ถ้าหนักเค้าคงต้องกักตัวเราไว้รพ.แล้ว เราจึงตัดสินใจกลับบ้าน วันที่ 21/2/64 เวลา 00.50น. เพิ่งถึงบ้าน กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเข้านอน ล้มตัวลงนอนยังไม่ถึง 10 นาทีเกิดอาการปวดท้องปวดหลังอีกครั้ง ปวดจนเกร็งขาสั่นไปหมด ซักพักได้ยินเสียงเหมือนลูกโป่งใส่น้ำแตกแล้วก็มีน้ำใสๆออกมาจากทางช่องคลอดเปรอะที่นอนไปหมด ตอนนั้นคิดว่าต้องคลอดแน่ๆ เลยไปเข้าน้ำเพื่อเช็คตัวเอง ระหว่างนั้นก็ยังที่จะมีอาการปวดท้องปวดหลังตามมาตลอด ถัดมาไม่เกิน 2-3 นาทีรู้สึกปวดหนักมาก เลยลองนั่งชักโครกปรากฏว่า มีเมือกลื่นๆบางอย่างไหลออกมาลงชักโครก 😱😱 (ดิฉันตกใจ ลูกกุตกไปในส้วมแล้วม้างงงง) เรารีบลุกขึ้นเพื่อดูสิ่งที่อยู่ในชักโครก !!!!มันคือก้อนเลือดขนาดปั้นมือคน!!! แต่ที่ช๊อกกว่านั้น ตอนนี้บริเวรต้นขาเหมือนมีอะไรนิ่มๆมาชนกับขา !!!คุณพระ!! ลูกดิชั้นเอง ในวัย 14Weeks ห้อยต่องแต่งราวกับสไปเดอร์แมน (เอาไงต่อคะ!!!เรียกสามีค่ะ พอสามีเจอก็ช็อกไปอีกคน) สรุปได้น้องสาวมาช่วยจัดแจงเรียกรถฉุกเฉิน พอรถฉุกเฉินมา เจ้าหน้าที่ก็มาด้วยตอนแรกก็เออประมาณ 5 คนก็น่าจะเอาอยู่ ซักพักไม่เกินอึดใจเจ้าหน้าที่มาจากไหนอีกก็ไม่รู้ เข้ามารวมอยู่หน้าบ้านเกือบ 30 คน(ช๊อกหนักไปอีก แม่งเรื่องจริงผ่านจอป่ะเนี่ย) ไม่ช้าไม่นานลูกขอดิชั้นที่ห้อยต่องแต่งอยู่บริเวณหว่างขาก็หลุดออกมา (น้องเสียชีวิต โนดราม่านะคะเพราะดิชั้นทำใจเรื่องนี้ไว้แล้ว) แล้วเจ้าหน้าที่จึงค่อยพาพวกเราไปรพ.แบบทุลักทุเล สิ่งที่สอนเราในวันนี้การเวียนว่ายตามเกิดเป็นเรื่องธรรมชาติ มีมาก็มีไป หากเราMove on ได้ไว จะเป็นเรื่องที่ดีต่อตัวเราเองและคนรอบข้าง #อาจจะเสียใจบ้างแต่ก็อยู่ได้ #ลูกคนเดียวก็เฟี๊ยวได้ #ประสบการณ์ปีนี้เรียกว่าเสียเลือดเสียเนื้อตั้งแต่ต้นปีเลยทีเดียว
