รู้สึกว่าตัวเองไม่เอาไหน

ท้องแรกรึเปล่าคะ ถ้าท้องแรกก็ไม่แปลกอะไรค่ะ หลังคลอด ทางรพ.ให้เราหัดเลี้ยงลูกก่อนให้กลับบ้าน พยาบาลเอาลูกมาให้แม่ที่คลอดพร้อมกันทดลองเลี้ยง 1 คืน มีแม่บางคนที่ลูกไม่ค่อยร้อง บางคนลูกคนที่สอง มีเรากับบางคนที่สุดท้ายพยาบาลต้องมาช่วยค่ะ ลูกไม่ได้อยู่กับเราทั้งคืน เข้าเต้าก็ผิดวิธีจนมีแผล พยาบาลให้พักเต้าอีก กลับมาบ้าน สามีก็ยังไม่ชินกับเสียงร้องไห้ของลูก ที่ต้องตื่นมากินนมทุก 2-3 ชม. มันหนักมากสำหรับแม่มือใหม่ท้องแรกแบบเรา ตอนเราเห็นพยาบาล หรือแม่เราอุ้มลูกเรากล่อมหลับได้โดยไม่ต้องเข้าเต้า เราก็รู้สึกแบบแม่เลยค่ะ เครียด ท้อ เสียใจอยู่พักใหญ่ เคยร้องไห้เพราะเหนื่อยด้วยค่ะ แต่พอผ่านไปก็ค่อยๆเรียนรู้ไปพร้อมลูก จนเข้าใจกันและกัน เดี๋ยวก็ดีขึ้นค่ะ ตอนนี้ฝากพยาบาลหรือแม่อุ้มนานๆไม่ได้แล้วค่ะ ลูกจะร้องถ้าอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่เราหรือพ่อเขานานๆ เพราะเขาเริ่มรู้เรื่องแล้วค่ะ อย่าพึ่งต่อว่าตัวเองเลยค่ะ ค่อยๆสังเกตลูกนะคะ ว่าชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ร้องไห้ทำไม หิว ท้องอืด ท้องเสีย ง่วงนอน อยากให้อุ้ม กลัว ยุงหรือมดกัดไหม ที่แม่เขาอุ้มหลับง่ายได้เขามีประสบการณ์มากกว่าเราค่ะ ถ้าเราดูแลลูกไปมันก็จะทำได้เองโดยธรรมชาติค่ะ