เบื่อค่ะ

บ้านนี้ท้องตอนเรียน ครอบครัวเราและสามีไม่พูดรุนแรง เอาใจใส่ดีมาก แต่คนในหมู่บ้านที่รู้ว่าเราท้องแล้วเรียนนี่สารพัดจะดูถูก เราฝากท้องตั้งแต่เดือนแรกที่รู้ ก็มีมนุษย์ป้ามาว่าเราต่อหน้าแม่เราว่าเราเหมือนคนท้องเลย แม่เราเลยตอบกลับไปว่าอีก2-3เดือนนี้ก็จะคลอดแล้ว (ป้าหน้าจืดไปเลย)หาว่าเราเพิ่งบอกแม่ตอนท้องได้7เดือน แม่เราก็บอกว่ารู้ตั้งแต่ท้องเดือนกว่าๆแล้ว(ป้าคงหน้าชา) แล้วยังมีอีกคือมาหาว่าเราใช้เงินปิดเรื่องท้องที่ รร เพื่อให้เรียนจนจบ แต่ความจริงคือ ครูรู้และเรียกเราไปคุยแล้ว ก็ไม่มีครูคนไหนว่าอะไร และครูยังช่วยดูแลเราด้วย ไปสอบโอเน็ตครูคลุมสอบก็เรียกไปคุยแกก็บอกให้ระวังๆ เอาจริงๆคือครอบครัวไม่มีใครว่าอะไร มีแต่ป้าๆทั้งหลายที่ไม่รู้ความจริงแล้วเอาไปพูด ซึ่งหวังว่าจะให้เราอายเรารับไม่ได้ แต่ขอบอกเลยว่าพื้นฐานเป็นคนยอมรับความจริงและเราก็ไม่แคร์คนอื่น ใครอยากว่าอะไรก็ว่าไป เอาไปพูดกันปากต่อปาก ยิ่งบางคนคือลูกตัวเองท้องตั้งแต่อายุ14/15 ยังมีหน้าไปว่าคนอื่น สุดท้ายอยากจะบอกว่าถ้าเป็นห่วงจริงๆก็ขอบคุณ แต่ถ้าอยากเสือ..ก็มาถามได้ตรงๆ (แล้วก็ยังมีพวกที่ว่าเราจะไม่มีปัญญาเลี้ยงลูกอีกนะ แต่สรุปคือพอเราคลอดแฟนก็ไปสมัครงาน เงินเดือนเลี้ยงเราเลี้ยงลูกสบาย)(แล้วตอนแต่งสินสอนก็ยังเยอะกว่าลูกป้าที่ไม่ท้องอีกนะ...เหอะๆสะใจอันนี้ที่สุด เพราะป้าบอกว่าท้องมาแล้วเขาคงไม่กล้ามาแต่ง) สุดท้ายจริงๆละ....ห่วงตัวเองก่อนนะป้า...

เลิกกับแฟนตอนท้องลูกคนที่3 ได้ 3เดือน เพราะแฟนไม่เคยสนใจ ไม่เคยโทรหา กลับบ้านดึกทเลาะกันตีเราอีก โดนไล่ออกจากงาน เงินเดือนก็ไม่จ่าย ที่บ้านแฟนมาเอาลูกเราคนที่2ไปเลี้ยงเองแล้วไม่ให้เจออีก ตอนนี้ตกงาน ไม่มีทางไหนเลยที่จะเอาลูกคนที่2 มาเลี้ยง เพราะตอนนี้ยังอาศัยแม่เราเองกินใช้อยู่เลย นอนร้องให้คิดถึงลูกทุกวัน แต่เราคิดเสมอว่า ทนอีกไม่นาน เราคลอด เราได้กลับไปทำงาน แล้วเราจะกลับไปรับลูกของเรามา อยู่พร้อมหน้ากัน ทั้ง3คน สู้ๆนะคะ เราคิดว่าเรื่องเราหนักกว่าหลายคน เอาใจช่วยคะ

เคยโดนที่ทำงานว่าอู้งาน ไม่กระตือรือร้นค่ะ ก็คนท้องอ่ะจะให้ทำงานเต็มที่เหมือนแต่ก่อนก็คงไม่ใช่ ตอนนั้นโมโหมากค่ะ เลยลาคลอดเร็วหน่อย ไปอาศัยยุกับญาติ ญาติก็ไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย ตะกร้าผ้าหนักๆ หรือน้ำแพ็คหนักๆ เราก็ต้องยกเองหมด บางทีก็จุดธูป ฉีดสเปย์ฆ่าแมลงทั้งที่เราก็อยู่ในห้อง ไม่ห่วงเรากับลูกสักนิดเลยค่ะ เราแพ้กลิ่นธูปแสบตาหายใจก็ไม่ออก แต่ตอนนี้ดีหน่อย ได้กลับมาอยู่บ้านตัวเองแล้ว สู้ๆนะคะคุณแม่✌️

แม่บ้านนี้โดนประจำค่ะ สังเกตอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่ท้องโดนว่าตลอด เรื่องที่ทำงาน คืองานที่แม่ทำเป็นงานอีเว้นท์ ช่วงท้องเริ่มโตก็จะทำงานลำบากหน่อย ไหนจะต้องใช้สมองจำ บางอย่างก็ลืมค่ะ ส่วนใหญ่จะโดนด่าเรื่องลืมของซะมากกว่า ด่าทำนอง ไม่จำ ไม่เคยจำ อะไรประมาณนี้ แอบน้อยใจค่ะ น้ำตาตกในตลอดแต่ก็ต้องอดทน สู้เพื่อตัวเล็ก..✌️

มีเมื่ลกันค่ะ..เบื่อๆทุกวันยุกะคนแก่โน่นนี่นั่น! แต่ก้อพยายามจะม่เคลียดนะค่ะแม่..เราจะสุ้ไปด้วยกัน..คลอดน้องแร้วอะรัยๆคงจะดีขึ้น..แม่บ้านนี้จะลุยงานต่อค่ะ..ถ้ายุบ้านปะสาทกินตายเรยค่ะ😡😡😡

เจอค่ะ แต่ก็ปล่อยให้เค้าพูดไป ตอนแรกๆได้ยินแบบนั้นก็แอบมาร้องไห้คนเดียว แต่ตอนนี้ไม่สนใจแล้วค่ะ อยากพูดอะไรก็พูดไป เราก็ทำเหมือนไม่ได้ยิน

นี้โดนคนทักว่าทำไมอ้วนจังอ้วนมากเลยอ้วนลงแม่ทั้งนั้น..อ้วนๆๆๆ ได้แต่ยิ้มๆแต่ในใจก็นอยเหมือนกันค่ะ

อย่าคิดมากน่ะค่ะหาอะไรตลกๆดูค่ะดูอะไรที่เราจะสบายใจค่ะหรือไม่ก็หาไปเดินเล่นบ้างพักผ่อนมากๆน่ะค่ะ

มีคะ แม่เดินหนี ไม่พุดด้วยค่ะ สงสารลูก ไม่อยากหงุดหงิด แต่เอาจริงๆอดคิดไม่ได้ค่ะ

เยอะจนขี้เกียจพิมค่ะ หลายเรื่องเลย เครียดบ่อย แต่น้องออกมาแข็งแรงดีค่ะ