ประสบการณ์การผ่าคลอดกับภาวะหลังคลอด

Ep.3 หลังจากที่ท่อนล่างไม่รู้สึกแล้วคุณหมอก็เริ่มจากเช็ดฆ่าเชื้อทำความสะอาด (ทุกคนอาจจะสงสัยว่าทำไมแม่ถึงรู้ ใช่จ้าแม่เห็น🤪) คมมีดเริ่มกรีดทีละชั้นทีละชั้นค่ะ แม่มองผ่านไฟเพดานในห้องผ่าตัด ความรู้สึกตอนที่นอนอยู่หายใจไม่ค่อยสะดวก แต่ต้องพยายามหายใจผ่านสายออกซิเจน ทำใจสบายๆคอยตอบรับเมื่อพยาบาลถามเป็นระยะๆส่วนตัวแม่เมื่อเริ่มเห็นเลือดก็มองไปทางนางฬิกาแล้วค่ะ..(ทนดูต่อไม่ไหวแล้ว😬) ผ่านไป10นาทีทุกคนเริ่มมามุงที่ท้องค่ะพยาบาล ส่งสันญานบอกแม่ว่าจะดึงเด็กออกมาแล้วนะคะจะจุกๆหน่อยนะคะ และแล้วก็จุกจริงๆ จุกตั้งแต่หน้าอกลงไปเลยค่ะเพราะแผลผ่าตัดไม่ได้ใหญ่นะคะ เค้าจึงต้องดึงและดันแม่ได้ยินเยงช่วยกันดึง นี่หัวๆจับดีๆแน่นๆเอาดึง อึ๊ดดดดดดดดดดดดด แงแงแงแงแงเสียงร้องดังขึ้นพร้อมกับพยาบาลที่คอยรับเด็ก 09:14นาที (คือหมอเทพมากไม่กี่นาทีคลอดแล้ว) ระหว่างนั้นพยาบาลพาไปเช็ดตัว (แม่แอบหันไปมองเสียงร้องเรียกแม่ๆๆน้ำตาไหลมาจากความรักที่เค้าอยู่ในท้องเรา9เดือนเราเจอหน้ากันแล้วลูกจ๋าแม่อยากกอดหนู) เดี๋ยวอุ้มมาให้ดูค่ะคุณแม่อย่าหันไปมอง แม่ก็มองแรงไปทีก็ลูกฉัน(คิดในใจค่ะ🤗) ระหว่างนั้นคุณหมอก็ล้างทำความสะอาดและเย็บแผลค่ะ พอเราได้ดูลูกใกล้ๆแล้ว จะโดนฉีดยาอีกหนึ่งเข็มค่ะหลังจากนั้นตาหนักมากแต่ได้ยินทุกอย่างเบาลง อาการหนาวสั่นแบบควบคุมตัวเองไม่ได้เลยค่ะถูกเข็นมาห้องพักฟื้น ตอนนั้นอุณหภูมิข้างนอกร้อนแบบตับแตก แต่แม่หนาวสั่นเหมือนอยู่กลางหิมะ และอาการคันเริ่มมาพร้อมอะการหนาวปากสั่นสลับกันไป (อาการคันจากยาบล็อกหลังค่ะเป็นเอฟเฟกของยา) เมื่ออาการดีขึ้นก็กลับมาที่ห้องของตัวเองค่ะ ต้องนอนราบจนถึง17:00 (แม่ขึ้นห้องมาตอน12:00) และก็นอนตอนนั้นขาก็ยังไม่รู้สึกนะคะนอนไปคันไปคันตามหน้าตามแขนค่ะ ญาติๆและสามีก็ลงไปดูน้องไลลาค่ะ เราก็พักฟื้น (พรุ่งนี้จะมาเล่าต่อนะคะวินาทีที่เจอลูก ความเจ็บปวดประมาณไหน และภาวะความเครียดหลังคลอดค่ะ)💗 ขอบคุณที่ติดตามแม่ขอตัวนอนก่อนจ้า