ถูกมองด้วยสายตา

เราท้องตอน 20 คนมองเหมือนกัน แต่ไม่สนใจ ไม่ได้ให้เงินเราใช้ ไม่รู้จะไปแคร์ทำไม สนใจแต่ลูกในท้อง พอคลอดมาก็เลี้ยงเองหมดเงินก็หา เรียนก็ยังเรียนอยู่ มีครั้งหนึ่งใส่ชุดนิสิตอุ้มลูกมาซื้อก๋วยเตี๋ยวป๊อกๆ กลายเป็นว่าคนที่เคยดูถูก เขาหันมามองเราใหม่ เออ มันก็เลี้ยงของมันได้เนาะ ไม่ได้เดือดร้อนใคร พ่อแม่ก็ออกแค่ค่าเทอมค่าห้อง ที่เหลือหาเองหมดค่านมค่าแพมเพิส พอรู้อย่างนี้เค้าก็ไม่ดูถูกอีกเลย ออกจะชื่นชมด้วยซ้ำ