ท้องแรกในวัย 21 ปีค่ะ ป้องกันทุกทางแล้วแต่คุณลูกอยากเกิดมากทำไงได้ ตอนแรกกังวลมาก กังวลทุกอย่าง ถามตัวเองตลอดว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อจากนี้ เราไม่พร้อมสักอย่าง ด้วยความที่เราก็ยังเรียนอยู่ ที่บ้านจะว่ายังไง ทุกอย่ามันโถมเข้ามาเลย ทุกอย่างในหัวคือเรายังไม่พร้อม แต่พอผ่านจุดนั้นมาได้ ปัจจุบันนี้นั่งมองหน้าลูกแล้วถามตัวเองกลับ ในตอนนั้นอะไรที่เราคิดว่าเราไม่พร้อม เสื้อผ้าลูกก็กองเต็มบ้าน ของเล่นเอย ของกินของใช้ส่วนตัวลูกเอย ไม่มีที่จะเก็บแล้ว(ถึงแม้ว่าเราจะแบ่งไปหลายบ้านแล้วมันก็ยังกองเต็มบ้านอยู่) บัญชีเงินฝากเพื่อที่จะใช้ในส่วนการศึกษาของลูกอีแม่ก็เตรียมไว้ วางแผนไว้เก็บให้ลูกทุกเดือน ค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลหรือเรื่องฉุกเฉินก็เตรียมไว้ จัดหามาแยกสรรปันส่วนไว้เรียบร้อย นั่งคิดก็ขำตัวเองอะไรวะที่เราไม่พร้อม ส่วนในเรื่องของเวลาเราว่าเราก็มีเวลาให้ลูกมากพอ เพราะเรียนมหาลัยไม่เหมือนช่วงมัธยม เวลาว่างมันมีเยอะมาก ปัจจุบันคุณแม่อายุ 22 ค่ะ เรียนด้วย ทำงานด้วย เลี้ยงลูกด้วย แถมปล่อยเตรียมมีคนที่ 2 แล้วด้วยค่ะ ส่วนตัวเราคิดว่าชีวิตแฮปปี้มากกกกกตั้งแต่มีลูกเข้ามา
**ช่วงไปเรียนจะมีคุณปู่คุณย่าดูน้องให้ค่ะ ส่วนเราขายของออนไลน์ก็เลยกลายเป็นว่าไม่มีเรียน=มีเวลาอยู่บ้านเล่นกับลูกค่ะ**
Đọc thêm
