เมื่อรู้ว่าน้องเป็นดาวน์

ถามตัวเองดีๆเลยค่ะ ถ้าเอาไว้ คุณแม่มีกำลังกาย กำลังใจ กำลังทรัพย์ พอที่จะเลี้ยงเค้าไปจนกว่าเค้าจะสิ้นอายุขัยน้องไหมค่ะ คุณแม่จะอยู่จนถึงตอนนั่นได้ไหม ถ้าไม่ .. แนะนำยุติดีกับน้องที่สุดค่ะ ไม่มีใครอยากเกิดมาแบบไม่สมบูรณ์ น้องโตมาน้องจะอยู่ยังไง .. คุณแม่แค่ลองคิดดูว่า เวลาไปไหนต้องมีคนมองอยู่แล้ว เค้าไม่ได้มองเพราะรังเกียจหรือว่าอะไรน้องหรอกค่ะ แต่มันเป็นการมองที่เป็นธรรมชาติของมนุษย์ คุณแม่ทำใจได้ไหม.. แล้วถ้ามีคนมาถามซ้ำๆย้ำๆเรื่องโรคน้องคุณแม่ทำใจได้ไหม กับอีกเรื่องถ้าเด็กมีพี่ยิ่งควรยุติเลยค่ะ คุณแม่ไม่มีทางอยู่ดูแลน้องได้จนตลอดชีวิตน้องอยู่แล้ว ภาระจะตกที่พี่ของเค้า แล้วต่อไปพี่เค้าก็ต้องมีครอบครัว มีลูก พอมีน้องเป็นแบบนี้พ่อแม่ไม่อยู่ก็กลายเป็นพี่ต้องดูแล แล้วมันเหนื่อยมากนะคะ ใช้เงินรักษาก็เยอะ ครอบครัวคนพี่จะมีปัญหาไปด้วย กลายเป็นคุณแม่สร้างกรรมสองต่อให้ทั้งลูกที่เกิดมาไม่สมบูรณ์และลูกอีกคนที่ต้องมารับกรรมเลี้ยงดูน้องที่มีปัญหาอีก สู้ๆนะคะ แต่ต้องเข้มแข็งค่ะ มันเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับน้องค่ะ และครอบครัวคุณแม่เอง เดี๋ยวน้องก็มาเกิดใหม่แบบสมบูรณ์ค่ะ ✌🏻✌🏻✌🏻 เราก็ตรวจตอนตรวจก็เครียดค่ะ แต่คิดไว้เลย ถ้าเจอน้องเป็นยังไงก็เอาออกค่ะ มีลูกเพื่อตัวเอง หรือเพื่อเค้า .. ที่ต้องการเอาไว้ก็คือเพื่อจิตใจตัวเอง ลองคิดถึงเค้าในระยะยาวดูนะคะว่าจะน่าสงสารแค่ไหน ..