ขอประสบการณ์แม่ที่ผ่าคลอดหน่อยค่ะ

บ้านนี้ผ่าฉุกเฉินค่ะ ก่อนจะได้เข้าห้องผ่าขอหมอว่าอยากคลอดเองหมอก็ให้วัดความดันทุก2-3 ชม.จนตอนเช้าความดันลงหมอก็เลยให้น้ำเกลือเร่งคลอด พอปากมดลูกเปิดได้ 7 ซม. ก็เริ่มอยากเบ่งคลอดค่ะ พยาบาลก็ให้ลองเบ่งอยู่สักพัก หมอเดินมาตรวจแล้วบอกว่าไปผ่าเถอะอยากเบ่งก็ไม่ต้องเบ่งแล้ว ลูกตัวใหญ่แล้วหัวน้องอยู่สูง ระหว่างรอเขาเตรียมเตียงมาย้ายเราเข้าห้องคลอด เอาล่ะ อยากเบ่งสุดพลังแต่เบ่งไม่ได้ต้องอั้นไว้ พอมาถึงห้องผ่า ตอนบล็อคหลังก็นอนบล็อคไม่ได้ น้ำเยอะเขาถิ่มเข็มไม่ถูกเส้น ต้องนั่งห้อยขาลงแล้วมีพี่พยาบาลมาประคองเราไว้เรากอดพี่เขาเลยเพราะเราอยากเบ่งมากกกกก(ลมเบ่งมันจะเบ่งเอง)พอบล็อคหลังเสร็จแค่นั้นแหละโล่งเลย ได้ยินที่หมอพูดทุกอย่าง ลงมีด 15.53 คุณหมอบอก รู้แล้วทำไมถึงไม่ดิ้นเต็มท้องแม่มันเลย พอ 15.55 เด็กคลอด หมอก็พูดอีกว่าหูยยย...ดูตูดมันๆหูยยยักษ์ปักหลั่น 555 ดีใจคำแรกที่ถามคือลูกหนูกี่โล น้องคลอด 36week น้ำหนัก 3,840 กรัมค่ะ พอมาห้องหลังคลอดก็จะชาอยู่หลายชม. ประมาณ 2 ชม.รึป่าวไม่แน่ใจ แต่แผลเราเป็นแผลผ่าตรงจากใต้สะดือลงมา มันปวดนะพอหายชาแล้ว แค่รู้สึกตึงๆปกติผ่าคลอดเขาจะไม่ให้ลุกนั่ง1วัน จากเวลาคลอดจนทบเวลาที่เราอีกวัน แต่เราลุกก่อนเพราะเรารำคาญเวลานอนให้นมลูก ประมาณ 4 วันก็ได้กลับบ้านแล้วค่ะ ส่วนแผลบางคนก็บอกเจ็บจนลุกไม่ได้ปวดแผลทั้งคืน แต่เราแค่ตึงๆเจ็บบ้างแต่ก็ไม่ได้เจ็บขนาดแบบต้องขอยาแก้ปวดนะ