ท้องไม่พร้อม

เราก็ท้องไม่พร้อม เราเลือกที่จะเก็บเงียบไม่บอกที่บ้านเลยจนคลอด(แต่ทางบ้านแฟนรู้ทั้งหมู่บ้าน เห่อหลานกันขั้นสุดเลยค่ะ)พอคลอดน้องแล้วคิดถึงแม่มาก ในใจก็คิดว่าถ้ามีแม่อยู่ข้างๆตอนนี้ก็คงดี เข้าใจแล้วว่าความรักที่แม่มีให้เรามันมากขนาดไหนเมื่อได้เห็นหน้าลูก เลยตัดสินใจโทรบอกแม่ ประโยคแรกที่บอกแม่คือ แม่เค้าท้องนะ ตอนนี้กำลังพักฟื้นตัวอยู่เค้าพึ่งคลอดน้อง แม่ตอบมาแค่ ห๊ะ แล้วก็เงียบไปสัก พักแล้วกดตัดสายไปเลย เรารู้สึกแย่มากเลยนะตอนนั้น ร้องไห้หนักมาก ผ่านไปสัก 5-6 ชั่วโมงนี่แหละเหมือนแม่จะตั้งสติได้แล้วเลยโทรกลับมาจากนั้นแม่ก็รัวคำถามมารัวๆเลยว่าเป็นยังไงบ้าง เจ็บมั้ย ทำไมไม่บอกแม่ แล้วที่ผ่านมากินอยู่ยังไง แล้วตอนนี้ลูกอยู่ไหน ปลอดภัยทั้งคู่ใช่มั้ย ถ้าบอกแม่เร็วกว่าก็คงกลับไปหาแล้ว(แม่เราอยู่ต่างประเทศ และช่วงที่คลอดโควิดระบาด) คือมันมีแต่ความห่วงใยที่ส่งผ่านมาจากปลายสายอ่ะ มันทำให้เรารู้สึกโคตรแย่กว่าเดิมอีก ว่าทำไม่เราไม่บอกแม่ให้เร็วกว่านี้ ทำไมเราถึงกล้าที่จะคิดว่าเค้าจะทำร้ายเรา เค้าหมดรักเราทั้งที่เค้ารักเรามากขนาดนี้ เราแนะนำว่าบอกที่บ้านเถอะเพราะยิ่งเขารู้ช้ามากเท่าไหร่เขาจะยิ่งรู้สึกแย่และผิดหวังมากขึ้นเท่านั้น แล้วตัวเราเองก็จะรู้สึกผิดด้วย เป็นกำลังใจให้ก้าวผ่านมาให้ได้นะคะ พอทุกคนรับรู้มันเหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยค่ะโล่งมาก แถมมันจะส่งผลดีกับลูกในท้องด้วย (เราเครียดจนคลอดก่อนกำหนดเลยนะ ลูกเราคลอดตอน 7 เดือน เพราะฉะนั้นอย่าปล่อยให้มันบานปลายเหมือนเรานะ)