แม่ๆเคยถามตัวเองกันไหมคะ

ทำไมเราต้้องมารับผิดชอบดูึแลชีวิตคนอื่นทำงานบ้านทุกวันๆโดยที่สามีก็ไม่ได้มาช่วยหรือให้กำลังใจต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเองแค่อยู่บ้านเดียวกันต้องคอยหาข้าวให้ทานดูลูกต้องมาเกรงใจบ้านสามีอึดอัดมากๆค่ะเคยคิดกันไหมคะว่าเราทนอยู่ทำไมทั้งๆที่มีนอึดอัดมากกว่ามีความสุข