หวังว่าจะเป็นการตัดสินใจที่ดี

ตัดสินใจยุติความสัมพันธ์กับพ่อของลูก มันแค่ยื้อและฝืนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว ไม่มีความสุขเกิดขึ้นอีกเลยตั้งแต่รู้ว่าท้อง ความสัมพันธ์ของเราก็ไม่ได้ดีมาตั้งแต่แรก สงสารลูกที่กำลังจะเกิดมา รู้สึกผิดมาโดยตลอด ที่เคยเอาเรื่องลูกมาใช้เป็นข้ออ้างในการที่จะได้มีเขาอยู่ในชีวิต คิดสั้นๆว่าอะไรมันอาจจะดีขึ้น รู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว มีแค่เราที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียว ทำอะไรคนเดียวอยู่เสมอ ทุกครั้งที่เอ่ยเรื่องลูก มักจะทะเลาะกันเสมอ เขามักจะบอกว่าเขาป่วยเป็นซึมเศร้านะ เขาไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว เขาไม่สามารถดูแลหรือรับผิดชอบชีวิตใครได้...ซึ่งมันก็ชัดเจนแบบนั้นจริงๆ เราพยายามที่จะเข้าใจเขาทุกอย่างสุดความสามารถของเราแล้วจริงๆ แต่มันไม่ไหวอีกแล้ว ยังมีเรื่องที่ต้องกดดันเราต่อจากนี้อีกมากมาย เราแค่เป็นคนที่ไม่เคยสมหวังในความรัก สำหรับการที่ท้องโดยไม่มีคนรับผิดชอบ ชีวิตเราตกต่ำมากเลยใช่ไหม นี่เป็นคำที่คนในครอบครัวพูดกับเรา มีแต่คำพูดแรงๆ เข้าใจว่าเขาคงเสียใจและผิดหวังในตัวเรา...แม่แต่เราก็ยังผิดหวังในตัวเองเลย ให้กำลังใจตัวเองจนไม่รู้จะให้ยังไงแล้ว หวังแค่ว่าลูกที่เกิดมาจะทำให้ชีวิตเรามีความสุขกับเขาขึ้นมาบ้าง #อึดอัดแค่อยากระบาย #ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความเห็นนะคะ