คุณแม่เลี้ยงเดียวมันทำไมเหนื่อยจังค่ะ

บ้านนี้ก็เลี้ยงเดี่ยวตั้งแต่ท้องได้สี่เดือนค่ะแม่ เหลืออีกเดือนเดียวก็จะได้เจอหน้าลูกแล้ว พ่อของเด็กหายหน้าไปเลยสามเดือนกว่าแล้วไม่เคยติดต่อมาเลยค่ะ ไปรพ.ฝากครรภ์ทุกเดือนก็จ่ายเองทั้งหมด เราตัดผู้ชายห่วยๆแบบนี้ออกไปจากชีวิตแล้ว ถือว่าหมดเวรหมดกรรมกันค่ะ ตอนนี้เราก็สำรองเงินค่าคลอดไว้เอง ไม่หวังพึ่งใครทั้งนั้น พยายามคิดถึงลูกเป็นสรณะไว้นะคะแม่ พยายามมองโลกในแง่ดีค่ะ อย่างน้อยเราก็ยังมีการมีงานทำ เลี้ยงดูตัวเองได้ อาจจะขัดสนหมุนไม่ทันบ้าง แต่อย่างน้อยเราก็หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง ไม่ต้องแบมือขอใครใช่ไหมคะ ผู้ชายที่เขามีความรับผิดชอบและรักผู้หญิงมากพอ เขาจะไม่ทำอย่างนี้ค่ะ ตัดออกไปจากชีวิตซะและมองไปข้างหน้านะคะ เราเชื่อว่าลูกที่เกิดมาเป็นสิ่งที่ดีที่สุด และลูกจะรักเราอย่างไม่มีเงื่อนไข เราโชคดีแล้วที่ได้ลูกมาค่ะ ขอให้แม่เข้มแข็งนะคะ ดูแลตัวเองให้ดี ขอให้คลอดปลอดภัยถ้างานหนักเกินไปขอให้ผู้จัดการช่วยเปลี่ยนงานให้นะคะ (ปูเตียงงานหนักอยู่นะ) เป็นกำลังใจให้นะคะแม่