ขอวิธีคลายเครียดหน่อยค่ะ

มันก็อยากพอสมควรค่ะ เมื่อ7ปีที่แล้วเราก็อยู่ในสภาวะแบบนี้ เครียด พ่อของลูกคนแรกก็เหมือนจะตีตัวออกห่าง สุดท้ายไปต่อกันไม่ไหว ต้องเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวตั้งแต่ลูกอยู่ในท้องได้7เดือน นั่งร้องไห้กับตัวเอง อยู่กับตัวเอง คิดตั้งแต่ต้นยันจบ พยายามปลอบใจตัวเองว่าเราเก่งเราดีที่สุด เป็นเขาต่างหากที่แย่สุดๆดีแล้วที่แยกกันออกมา พอลูกคลอดทุกอย่างที่ว่าแย่ มันกับดีที่สุด ลูกเป็นทุกอย่างของเรา และเราก็เป็น ทุกอยาางของลูกเหมือนกัน สู้ๆนะค่ะ ใครจะว่ายังงัยก็ไม่ต้องไปสนใจค่ะ