เมือนสามีไม่ค่อยสนใจรือแม่คิดไปเองก้ไม่รุ้

ตอนนี้ท้องได้38+4 กำหนดคลอด5ธ.ค. แต่หมอนัดผ่าวันที่27พ.ย. ตอนนี้เราติดประกันสังคมยุค่ะแต่จะหมดสิ้นเดือนพ.ย.นี้ หมอหมอได้ผ่าคลอดต้องเตรียมเงินไว้ประมาณ20000 เราก้ถามแม่ แม่บอกเดียวแม่ให้ยืม แล้วแก่ก้ถามเงินเก็บไม่มีสักบาทเลยหรอ เราก้บอกว่าไม่ แต่อันที่จิงมียุ10000แต่ยุกับแม่ทางสามี แล้วแก่ก้เอามาคืนให้ พอเราได้ตังจากแม่สามีมา สามีก้บอกเอามาให้ก่อน5500เขาบอกจะเอาไปปิดงวดรถ เราก้ให้ไป เราก้เลยโทหาน้องสามีบอกถามว่าเขาได้เอาตังไปปิดงวดรถรือป่าว แต่แม่รับสายเราก้เลยถาม พอเขากลับบ้านมาเขาก้เมือนน้อยใจเราหาว่าเราทำไมต้องไปถามแม่ เขาไม่คุ่ยกับเราประมาน2วัน แล้วก้มาคุ่ยกับเราดีอีกคั้ง มามื้อวานแม่แก่บอกว่าแก่ให้ยืมแค่10000น่ะเหลือแค่นี้ แก่บอกแม่จ่ายค่ารถเกียวข้าวค่าอะไรหลายย่างข้าวก้ยังไม่ขาย พอเจากับบ้านมาเราก้พูดให้ฟัง เขาก้บอกว่าไม่เปนไร เราก้บอกว่าไอ้คำว่าไม่เปนไรนี้แลเดียวหาได้แล้วสุดท้ายก้แม่ยุเมือนเดิม เเล้วก้โอนเงินเข้าบาคาล่าให้เขาพอเขาเล่นเสดจนหมดเงิน เขาก้มาดูโทสับเรา เช็คโทสับ แล้วมันก้มีเบอที่เขาส่งพัสดุโทมาเขาจะมาส่งของ เขาก้ถามเราว่าเบอใคร่เราก้บอกว่าเบอเขาส่งพัสดุถ้าไม่เชื่อก้โทถาม สรุปเขาโทจิง แล้วก้ค้นดูโทสับเราโน้นนี้นั้น แล้วเขาไปดูวีดีโอ แล้วก้เจอแบบที่เราทำงานตั้งแต่นานแล้ว ส่วนมากมันจะเปนพวกวีดีโอคอนเสิร์ตเพราะแต่ก่อนเราทำงานร้านเหล้า เขาก้ถามว่าเก็บไว้ทำไม ทำไมไม่ลบออกรือจะให้กูทุบโทสับ ความคิดเราตอนนั้นเมือนเขาหาเรื่องเลยเนอะ เราก้เลยร้องให้และก้เข้าที่นอนไป พอเขาอาบน้ำเสดเขาก้ถามว่าทำไมไม่ลบ เราก้บอกไปว่ามันก้ตั้งนานแล้วไม่ได้เปิดดูเปิดอะไร เขาก้บอกว่าเราตอบกวนตีน แล้วเขาก้เลยบอกว่าย่าให้กุทำคืนบ้างน่ะมึงทำอะไรกับกุไว้ย่าให้กุต้องเปนแบบนั้นน่ะ เราก้เลยบอกว่าแต่ก่อนอะก้ทำแค่นั้นเองแล้วก้ไม่เคยทำอีกตั้งแต่มีลูกยุด้วยกันมาเขาไม่เคยทำ ความคิดเราตอนนั้นคือความอดทนเพื่อลูกสักวันหนึ่งถ้าเขาทำจิงเราก้ไม่ยุ เอาตงๆน่ะเราคิดว่าเมือนเขาไม่ยากมีเรากับลูกยุในชีวิตเขายังไงก้ไม่รุ้ ทั้งๆที่เราก้ยอมเขาทุกย่าง เราจับได้เขามีคนอื่นแทนที่เขาจะง้อเราแต่เรากับเปนฝ่ายที่ต้องง้อเขา พยายามทำทุกย่างให้เขาพอใจจนวัน1เราคิดว่าเราจะเดินออกมาจากชีวิตเขา แต่ก้ยังไม่กล้าพอเพราะเราท้องยุ เขายากได้ยากกินอะไรเราตามใจเขาหมดจนเงินที่เราตั้งใจเกบไว้ให้ลูกไม่เลือสักบาท เมือนเขาคิดถึงแค่ตัวเองไม่คิดถึงลูกเลยในการใช้เงินของเขา แต่เราก้ผิดเองที่ตามใจเขามากเกินไป ยิ่งใกล้คลอดยิ่งคิดมาก และเราก้เคยถามจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีเขาก้บอกไม่รุ้ แบบนี้มันยิ่งชัดเจนทุกย่างเลยว่าเขาไม่ยากมีเรากับลูกยุในชีวิต เราก้คิดไว้ว่าถ้าวัน1เราพร้อมเราคงจะเดินออกมา ดีกว่าทนยุแบบนี้มันเจ็บใจ