ห่วงความรู้สึกลูก แต่ความรู้สึกจิตใจแม่แย่

ทำไมเอาลูกไปด้วยไม่ได้คะคุณแม่ไม่สามารถเลี้ยงลูกได้ด้วยตัวเอง หรือมีเหตุผลอื่น เดินออกมาเถอะค่ะ กลับบ้านไปอยู่กับครอบครัวเรา ปู่ย่าถ้าคิดถึงก็ไปหาหลานหรือวันไหนเทศกาลก็พาลูกมาหาเค้าก็ได้ ถ้ารักลูกก็ต้องรักตัวเองด้วยนะคะ ลูกขาดพ่อได้แต่ขาดแม่ไม่ได้นะคะ บ้านนี้ก็เคยทะเลาะกับพ่อเค้าแต่ลูกเราเป็นญี่ปุ่นยังไม่ทำพาสเราเอาลูกกลับไทยไม่ได้ แต่ก็ทิ้งลูกไม่ได้ เพราะเราเลี้ยงและคลอดเค้ามามันคือความผูกพันธ์และเค้าคือลูกของเรา เราอยู่นี่ไม่มีเงินไม่มีงานทำเพราะไม่ได้ภาษาและต้องเลี้ยงลูก เคยคิดว่าทิ้งลูกให้อยู่กับพ่อ แต่คิดดูอีกทีสามีก็ไม่สามารถเลี้ยงลูกได้เหมือนเรา เพราะติดเพื่อน ชอบสังสรรค์เรานึกถึงแล้วคิดว่าจะอดทนจนกว่าจะได้ลูก แม่ยังดีอยู่ที่ไทยจะไปไหนตอนก็ได้ แต่เราอยู่ต่างบ้านต่างเมืองทนอย่างเดียวอย่าทิ้งลูกเลยค่ะ เค้าต้องการคุณแม่นะคะ

ขอบคุณทุกๆๆกำลังใจน่ะค่ะ แม่เสียใจมาก เป็นเพราะแม่ใจเย็นเกินไป ใจดีเกินไป ถ้าถึงเวลาที่แม่จะไปแม่ไม่ทิ้งน้องอยู่กับคนอื่นแน่นอน แต่แม่ขอเก็บเงินก่อน แม่ไม่ใช่คนไทย แม่ขอเก็บเงินได้สักก้อนแม่พาน้องกลับด้วยแน่นอนเพราะชีวิตแม่ขาดน้องไม่ได้ แต่ช่วงนี้แม่เริ่มทำใจได้บ้างแล้ว แต่จะมีคนมาแขวะแม่ตลอดมาพูดมาเป่าหูแม่ตลอดจนแม่นี่เคลียดอยากจะไปตบผู้หญิงคนนั้นจริงๆๆ กินข้าวหม้อเดียวกันแท้ๆๆทำงานด้วยกันมาตั้งหลายปีรู้ทั้งรู้ยังมาคุยกับคนของเรา คนของเราก็ไปเป็นกับเขา แต่แม่ก็ได้แต่ทำนิ่ง เพราะแม่คุยกับคนของตัวเองแล้ว แม่จะสู้เพื่อลูก

เราก็เจออยู่ค่ะ.. ตอนท้องนี่ค่ะ.. น้ำคร่ำรั่ว.. หมอโทติดต่อสามีไม่ได้เลย.. เรานอนรพ.5วัน.. รอคอยว่าเรากับลูกจะรอดมั้ยเพราะหาตู้อบเด็กไม่ได้... เค้าไม่เคยรู้.. มารู้ตอนเราจะออกจากรพ... เราไม่สนลูกเรา.. เรายื่นคำขาดเลยค่ะว่าไม่ให้ใครยุ่ง.. ส่วนปู่ย่า.. ถ้าเค้าต้องการหลานเค้าต้องคุยกับลูกชายเค้าเอง.. ถ้าไม่ได้.. เค้ามาหาหลานได้นี่ค่ะ.. เราเลี้ยงเองดีกว่าคนอื่นเลี้ยงค่ะ.. อีกอย่างซึมเศร้าหลังคลอดมันจะแย่กับเราค่ะ.. คุณแม่สู้ๆๆนะค่ะ

เข้าใจค่ะ ความเชื่อใจที่มันพังไปแล้ว คนที่อยู่กับความทุกข์คือคนที่โดนหลอกจริงๆ แต่เห็นหน้าน้องแล้วน้องน่ารักมากเลยค่ะแม่ เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะคะ อย่างน้อยอยากให้แม่คิดว่าเนี้ยแหละเวลาที่เราจะได้อยู่กับลูก ทุ่มให้เค้า มอบความรักให้เค้า เชื่อว่าแม่รักน้องมาก สู้ๆค่ะ

สำหรับเรา เราคิดเสมอว่าคนที่สำคัญที่สุดสำหรับลูกคือแม่ค่ะ ปู่ย่าดีแค่ไหนก็ไม่เท่าแม่ ถ้าเค้ารัก ให้เค้ามาเยี่ยมหรือช่วยดูแลก็ได้ค่ะ ดีกว่าให้แม่ทนอยุ่กับความทรมานสามีแย่ๆ จิตใจแม่แย่ ลูกก็แย่นะคะ

หัวอกเดียวกันเลยค่ะ อยากออกจากบ้านเขามากปู่ย่าก็ไม่ยอมอีก พ่อของลูกถามว่าดีไหมก็บางครั้งแต่สำหรับเราไม่มีเขาดีกว่าทำร้ายจิตใจเราไปวันๆค่ะ //สักพักจะคุยกับแม่แฟนตรงๆเลยค่ะจะไปอยู่บ้านคืนทนไม่ไหวแล้ว😰

ไม่ขอออกความคิดเห็นค่ะแม่อยู่ที่คน2คนจะตัดได้ไหมค่ะแค่ถ้าคิดดีแล้วจะเดินออกมาก็เอาลูกเรามาด้วยเถอะค่ะสงสารลูกเด็กไม่รู้เรื่องด้วยค่ะเราก้อเคยมีประสบกานแบบนี้ค่ะแข็งไว้ค่ะ(ขนาดไม่ขอออกความคิดเห็นนะ)

ลูกต้องการเรามากกว่าคนอื่นนะคะ ถึงปู่ย่าจะดีแค่ไหนก็คงไม่เหมือนเราที่เป็นแม่แท้ๆ ทำในสิ่งที่ตัวเองมีความสุข ลูกจะมีความสุขถ้าเรามีความสุขในการเลี้ยงลูก เป็นกำลังให้นะคะ

ถ้าจะไปเอาน้องไปด้วยเถอะคะ ลูกของเรา เราคลอดเขามาจะให้คนอื่นไปได้ยังไง ถึงตอนนี้ชีวิตคุณจะแย่ แต่อีกไม่นานคุณก็จะดีขึ้น อยู่กับลูกมีความสุขที่สุดแล้วค่ะ

ถ้าทิ้งลูกจะเสียใจตลอดชีวิตนะคะ เอาไปด้วยค่ะให้เข้าหาลูกหลานใหม่ ในเมื่อเขามีคนอื่นเขาก็ไปเอาลูกกะคนอื่นได้ แต่เรามีไม่ได้เราเอาลูกไปด้วย