เคียดกับชีวิต

ขอใช้พื้นที่นี้ระบายเรื่องปัญหาครอบครัวนิดหนื่งเผื่อใครเคยเจอแบบนี้บ้างคือต้นเดือนที่แล้วพ่อโทรมาหาถามว่าเมื่อไหร่จะคลอดหลังจากที่พ่อรู้ว่าท้องเราก็บอกพ่อว่าสิ้นเดือนแล้วพ่อก็คุยเรื่องเงินพ่อขอสักพันสองพันตอนนั้นเราก็ยังไม่มีและพ่อก็บอกว่าลองคุยกับแฟนดูว่าพอมีให้ไหม?เราก็บอกว่าจะลองคุยดูแต่ดูจากสภาพการเงินทุกวันนี้เราก็ไม่ได้คุยหรอกกับแฟนในวันนั้นเราก็พูดไว้กับพ่อว่าไม่รู้จะมีไหมเพราะสิ้นเดือนก็เตียมคลอดต้องเก็บเงินเตียมคลอดแล้วใช้หนี้ทางนี้ที่กู้เขามาส่งให้พ่อคราวนั้นอันนี้ก็พูดให้พ่อฟังแล้วและเราเองก็ไม่ได้ทำงานมีแต่แฟนทำคนเดียวเงินเดือนหมื่นต้นๆำหนจะใช้หนี้ทางนี้ไหนจะต้องกินต้องเก็บไว้ค่าทำคลอดอีกคิดว่าพ่อจะเข้าใจในจุดๆนี้เพราะพูดไปแล้วว่าอดทนไปก่อนคลอดแล้วจะหางานทำส่งให้เข้าใจว่าลูกคนโตอยู่กับพ่อแต่เวลาเรามีเราก็ให้แต่ช่วงนี้จำเป็นจริงๆที่ไม่ได้ส่งให้และวันนี้พ่อก็โทรมาเรื่องเงินบอกว่าถ้าไม่มีไม่ส่งก็กลับไปอยู่บ้านสิ้นเดือนนี้และพ่อก็พูดประมาณว่าเรามีเวรมีกรรมนะที่ทำกับพ่อแม่แบบนี้พ่อพูดว่าเรามาอยู่เมืองไทยใช้ชีวิตอย่างสุขสบายคนเดียวไม่คิดถึงพ่อแม่ลูกทางบ้านไม่มีใครไม่คิดหรอกคิดจนจะบ้าตายเราก็พูดว่าใครสุขสบายพ่ออยู่นี้ใช่จะสุขสบายลำบากเหมือนกันพ่อก็พูดว่าไม่สุขสบายได้ไงนั่งรอกินกับผัวที่นั่งรอที่บ้านเพราะท้องโตใกล้คลอดแล้วพ่อไม่เข้าใจอีกอย่างอยู่บ้านก็นั่งทำริบบิ้นทั้งวันไม่ได้นั่งเฉยๆและพี่ชายกับพี่สะใภ้ค่อยพูดข้างหลังว่าทำแบบนี้อับอายชาวบ้านเขานะ(เรื่องที่เราท้อง)เราก็คิดว่าเรื่องนี้ถ้าคนในบ้านไม่พูดใครจะรู้ถ้าอายจะไปเที่ยวพูดประกาศให้คนอื่นรู้ทำไมโดยเฉพาะพี่สะใภ้มีอะไรใส่ไฟเก่ง(ปากหมา)เรื่องนี้ทำให้เราถึงกับเครียดขื้นมาทันทีเคียดจนคิดว่าถ้าเราไม่อยู่ละคงจะดีใช่ไหมคิดมาก็อยากตาย