รกพันคอ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ตอนคลอดลูกคนที่สองน้องมีภาวะหายใจเร็วต้องนอนในตู้อบ พร้อมให้ออกซิเจนแบบถังครอบ ให้น้ำเกลือ ให้อาหารทางสายยาง ติดเครื่องวัดชีพจร เครื่องตรวจการเต้นของหัวใจ สายระโยงระยางเต็มไปหมด บางวันพยาบาลแจ้งว่าน้องมีหยุดหายใจ บางวันชีพจรน้องเต้นช้าจนไม่สามารถวัดได้ ซ้ำร้ายน้องไม่รับนมผสมที่ให้ทางสายยางต้องดูดเข้าดูดออกนมที่บูดเสียแยกกากแยกตะกอนในกระเพาะออกมา แขนขาน้องก็เต็มไปด้วยรอยเข็มพรุนไปหมดเนื่องจากเส้นเลือดเปราะง่ายต้องเจาะใหม่ตลอด ที่แย่สุดคือน้องเป็นคนที่หาเส้นเลือดยากมากเจาะให้น้ำเกลือแต่ละรอบต้องใช้พยาบาลผู้ชำนาญการโดยเฉพาะ ถึงกระนั้นก็ต้องใช้เวลาเป็นหลายชั่วโมงกว่าจะหาเส้นเจอ เคยหนักสุดเจาะหาเส้นตั้งแต่9 โมงเช้าถึงบ่ายสอง เด็กคนอื่นนอนในกระบะก็สามารถเจาะได้ แต่ลูกเราต้องกางโต๊ะตัวใหญ่ มีพยาบาล4-5 คนคอยช่วยกัน หัวอกแม่จะแตกไม่เหลือชิ้นดี ร้องไห้สงสารลูกวันนึงๆไม่รู้กี่รอบ น้องนอนรักษาตัวเกือบสองสัปดาห์ ดีที่น้องได้นมแม่อาการน้องเลยดีขึ้นเป็นลำดับ จนทุกวันนี้น้อง 8 ขวบแล้วค่ะ ร่างกายแข็งแรงมาก แม่คิดว่าคงเป็นเพราะเขาได้กินนมแม่นานเกือบสามปี สู้ สู้ และอดทนน่ะค่ะ