เอาเริ่มต้นเลยนะคะตั้งแต่รู้ว่าตัวเองจะเป็นแม่คนทุกครั้งคือดีใจมากกกกครั้งแรกกับสามีคนแรกดูแลอย่างดีบำรุงอย่างดีคือลูกคนแรกอ่ะนะคะพอใกล้กำหนดคลอดเกิดถุงน้ำคล่ำรั่วก้อรีบไปเเต่หาหมอคุนหมอบอกปากมดลูกไม่เปิดเเต่จึงผ่าให้เราไปหาหมอตอนบ่ายๆได้ผ่าอีกทีตอน1ทุ่มพอผ่าเสร็จก้อปกตินะคะน้องออกมา นน.3,360กรัม เเข็งเเรงดีพอกลับมาบ้านได้2คืนน้องร้องไห้หนักมากตัวร้อนมากเลยรีบพาไปหมออีกทีคุณหมอบอกว่าทำไมพาน้องมาช้าจังได้ยินคำนี้เรารุ้เลยว่าลูกต้องแย่แน่ๆ
จากที่คนไข้คนอื่นรักษาอยู่คือหยุดหมดหมอต้องช่วยกันมาดูลูกเราก่อนเลยค่ะสุดท้ายน้องก้อไม่รอด..สาเหตุคือติด้ขื้อในกระเเสเลือดค่ะน้องลืมตาดูโลกได้เเค่อาทิตย์เดียวตอนนั้นคือทุกอย่างที่วางแผนไว้คือพังทะลายหมดเลยค่ะเหมือนจะบ้าร้องไห้อย่างคลั่งไเคยได้ยินแต่ในข่าวไม่คิดว่าตะเจอกับตัวเองทำใจยุนานเลยค่ะกับสามี พออีก3ปีต่อมาเลยเลิกกับสามีคนแรกมาทำงานที่ภาคใต้ก้อมีเเฟนใหม่เลยตั้งท้องคนที่สองนี่ก้อเหมือนเดิมค่ะดีใจมากเเต่!!ก้อต้องสลายอีกครั้งเพราะเเท้งค่ะตอน3เดือนคิดในใจคงจะไม่มีลูกกับเขาแล้วล่ะค่ะ พออีกปีต่อมาน้องมาอีกล่ะคะ คนนี้ก้อบำรุงอย่างดีเหมือนกันค่ะเเละเเล้วก็ได้เป็นเเม่คนกับสักที ได้ดูแลได้กอดได้หอมได้รุ้จักคำว่าความสุขเปนเเบบไหนถึงจะเหนื่อยบ้างแต่มันเทียบไม่ได้เลยค่ะกับที่เราเห็นหน้าลูกค่ะ อ่อลืมบอกไปน้องที่เสียไปเปน ผู้ชายทั้งสองค่ะ แต่คนนี้เปนผู้หญิงค่ะ
Đọc thêm
