LDR

(Skl) magkkwento lang ako. Pagbgyan nyo na ko mommies. Hirap na ko eh. Hirap mag isa. Gusto ko na sumuko. Lalo na nasa malayo tatay ng anak mo. Nagbubuntis ka ng walang karamay. Walang kasama. Minsan down kna, yakap lang ni mister need mo pero wala naman sya. Tapos ang masakit pa, ang cold ng pakikitungo nya sayo. Limitado na ung communication niyo. Unlike before na kahit busy sya nagagawan nya ng paraan kahit ilang minuto lang ngayon kahit isang minuto pahirapan pa. Ayoko naman pag isipan ng masama. Dahil nasa malayo nga. Baka lalo nyang gawin yung hindi dapat. Miss ko na sya eh. Pero pag nag uusap kami sya parang wala lang. Tamlay na tamlay. Sabay sabi lagi ng magpapahinga na sya. Ilang beses ng ngyare. Ayaw ba nya ko kausap? Ok lang kung minsan sya magsabi ng ganon. Maiintndihan ko pa sana na pagod talaga. Pero araw araw nalang eh ganon sinasabi nya. Hindi ko na maiwasan mag hinala. Napapagod na dn ako kakaisip. Dna ko nakakatulog ng ayos. Mahal ko sya eh.