Postpartum 3 weeks

Until now ganyan ako, feeling ko wala akong kwentang ina kasi hndi naging enough supply ng milk ko kahit ano pa inumin ko. I feel so distant towards my baby kaya alam ko na mas strong ang bond ng baby ko at ng daddy niya. Supportive naman hubby ko lagi niya ko kinakausap (which is dapat daw as per my OB) he compliments me and never fail to make me feel beautiful. Mag ti-3 mos na baby ko ang I'm still trying to keep my bond with him, to understand that he needs a looot of cuddles and he badly need a mom to take care of him. I know mahirap, mula sa pag gising sa madaling araw, magpa tahan, mag padede and all pero kailangan nila tayo. Tayo lang din kasi ang kilala nila, biruin mo nasa loob natin sila for 9mos ang fave music nila is yung heartbeat natin at boses natin, pano na lang kung biglang hndi na nila marinig yun? They will surely feel scared, hndi man halata. Kaya mo yan mamsh, you are enough and you are strong enough to withstand every storm. Huuuugs and kisses 😘😘😘. Mahal na mahal na mahal ka ni baby at masaya siya na ikaw ang naging mommy niya😊

Wag ka susuko sis,isipin mo nalng ung future like me ang ginagawa ko kapag naiinis ako iniiisip ko anong magandang theme for her birthday at ung design ng room nya paglipat namin ng bahay at ung future nya with us. Yung mga positive thoughts lang sis. It will help you. Pero nasagi sa isip ko once na what if mabinat ako at mabaliw diyos me sayang ang buhay ko kaya need labanan ang PPD kasi need pa ako ng baby ko at marami pa kami dreams ng fiance ko for our future kasama si baby kaya fighting lang sis! Makakayanan mo yan just pray lang

ganyan ako ngaun yung feeling mu dimu kaya gampanan maging isang ina yung feeling mu na ang hirap mag alaga ng baby lalo na pag nagkamali ka lalo sa pagpapadede pag sumuka feeling mu ayaw muna ulitin sobra sama sa loob iiyak ka nlng ng dimu namamalayan yung gus2 mu nlng sumigaw at humagulgul tpos lagi kapa asar sa mga nakapaligid sau madali uminit ulo dko alam kung my ppd ba ko o ewan dko alam kung anu to nararamdaman ko.

Nagkaganyan din ako. Mga one month yata yun, FTM ako kaya ang hirap lalo na at wala kaming ibang kasama sa bahay kundi kami lang ng asawa ko. CS pa ko. May mga times na parang ayaw ko nang lumabas ng banyo kapag naririnig ko na naman syang umiiyak. Minsan tinitignan ko lang baby ko habang umiiyak. Pero ngayon ok na, di na ganon kaalagain baby ko. Malalampasan mo rin yan mommy.

Naniniwala po akong higit sa lahat ang makakatulong agad mawala yan ay dasal at wag Basta basta padadaig sa emosyon mommy. Pray ka lng. Pag tingin mo may sad feeling na naman hanap agad ng makakaaliw sayo, wag ka papadaig. Labanan nyo po. Kahit mahirap, pagsikapan na lumaban.

Pahinga po kayo pag my time po. Wag po isip ng isip. Minsan kasi pag puyat at pagod dami laging iniisip. Makakaapekto po yan. Pray lang lagi. Saka mag pasalamat na andyan si baby

So sad talaga Ang ganyan feeling . may mga babae talagang nakakranas ng ganyan. Ganyan din ako. Wag ka na lang mag isip ng kung ano ano. God bless you

Same here mommy. Pero ako 2 weeks lang nawala na yung baby blues ko. Pero lately siguro dahil sa puyat nagiging bugnutin nanaman ako.

Ganyan talaga mommy lalo sa first 2-3months mo tapos 1st time mom kapa. Gabi gabi rin akong umiiyak nun

mapapagod lng tayong mga nanay pero d susuko..laban momsh pra kay bby mo😊