ภาวะซึมเศร้า​หลังคลอด

นี้ก็เป็นเหมือนกันคะ คลอดลูกมาได้ 26 วันแล้ว เครียดมากจริงๆถึงจะมีแฟนช่วยเลี้ยงบ้างกับเครียดหนักกว่าเดิมเพราะเขาไม่ค่อยระวัง ไม่ได้สนใจอะไรมากห่วงเล่นแต่เกมส์ เวลาลูกกินนมเร็วก็สำลักบ้างแม่นี้ตกใจ แค่มีน้ำมูกเพราะนอนห้องแอร์ตลอด หายใจครืดคราดทีก็กังวลตอนนี้จิตตกสุดๆ ดูดน้ำมูกหยอดน้ำเกลือกลัวลูกเป็นนู้นเป็นนี้สาระพัดไม่มีความสุข รักลูกนะคะ แต่พอเอาเครื่องปั้มนมดาวน์มากไม่อยากทำ แบบรู้สึกแย่มากเพราะน้องกินนมแม่ซึ่งก่อนคลอดไม่เป็นเลย แบบเครียดเพราะไม่ได้ทำงาน รายได้ก็ไม่มี บางครั้งก็แอบร้องไห้ พยายามคิดแง่บวกแล้ว มันเหนื่อยเพลียจิตตกสุดๆ ทำไมมันทุกข์จังมันควรมีความสุขไม่ใช่หรอ? กลัวลูกจะป่วย กลัวเชื้อลงปอด กลัวเป็นโรค RSV แบบกลัวมาก กลัวเลี้ยงลูกได้ไม่ดีพอด้วยคะ 🥺

เราก็เศร้าค่ะ กับวลเรื่องลูกเหมือนกัน แต่เรื่องน้องสะอึก หรือแวะนม สำลักนม หมอบอกทารกมีอาการแบบนี้กันเกือบทุกคน พ่อแม่แค่ต้องคอยดูคอยระวัง สะอึกเพราะกระเพาะขยายตัวเนื่องจากกินนทอิ่มมากไป ลูกเราสะอึกแทบทุกครั้งหลังกินนมอิ่มค่ะ แวะนมก็บ่อย กินเยอะมากด้วยคือถ้าไม่ได้กิน งอแง ร้องไห้เลย แต่น้องก็ยังนอนหลับ ถ่ายได้ปกติ ไม่ซึม เคยพาหาหมอเพราะกังวล แต่หมอบอกปกติของเด็ก ระบบย่อยยังไม่แข็งแรง ยังทำงานได้ไม่เต็มที่ เรื่องซึมเศร้า นี่ร้องไห้ทุกวันค่ะ มันเหนื่อย มันท้อ มันเพลีย บวกกับหลายๆอย่าง เหงา โดดเดี่ยว ไม่ได้ออกไปไหน อยู่แต่กับลูก24ชม แต่พยามมองหน้าลูกค่ะ เล่นกับน้องพูดคุย ความสุขจะเกิดขึ้นทันที555

บ้านนี้ก็เป็นจ้าแม่ น้อง1เดือน18วันแล้ว แม่ยังเป็นซึมเศร้าอยู่เลย รู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจเราเลย+กับเลี้ยงลูกคนเดียว24ชม. พ่อเขาก็ไม่ได้สนใจมากขนาดนั้น ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเหนื่อยด้วยหรือเปล่า ร้องไห้คนเดียวอยู่บ่อยๆ ท้อจนบางทีไม่อยากอยู่ต่อบนโลกนี้แล้ว แต่พอมองหน้าลูกก็คิดได้ว่า ลูกขาดเราไม่ได้นะ ถ้าเราไม่อยู่ลูกจะอยู่กับใครเพราะไม่มีใครเลี้ยงลูกเราได้เลย พอคิดได้แบบนี้ก็คิดได้ว่าเราควรอยู่ต่อแต่เรากลับร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก สู้ๆนะแม่ เราแม่ลูกอ่อนเหมือนกันจะเข้าใจกันมากที่สุด จับมือผ่านช่วงที่เราดิ่งไปด้วยกันนะแม่

เราเป็นค่ะ แต่ดีที่แฟนเข้าใจ เราจะพูดให้แฟนฟังหมดเลย ส่วนมากจะกังวลเรื่องลูกและไม่เข้าใจเรื่องปั้มนม แรกๆเหนื่อยมาก แต่เดี๋ยวพอเริ่มเข้าที่ มันจะปลดล็อกทีละอย่างค่ะ แล้วจะดีขึ้นเอง ตอนนี้ลูกเรา เดือนครึ่งเอง เราไม่มีอาการอะไรแล้วนะ เหมือนเข้าใจลูกขึ้นแล้ว ก้ไม่เครียดอะไร

เป็นอยู่ค่ะแม่ กังวลไปหมดลูกร้องก็ร้องตาม ค่อยๆปรับเดี๋ยวก็ดีขึ้นนะคะแม่ บ้านนี้น้อง18วันเริ่มดีขึ้นค่ะ คนแปลกหน้ามาเจอกันค่อยๆปรับเข้าหากันเดี๋ยวก็รู้ใจกันเองค่ะแม่ น้องยังไม่ชินกับโลกภายนอก

คลอดมานานยังค่ะ ถ้าพึ่งคลอดเราก็เป็นค่ะ ร้องให้ทั้งคืนลูกร้องเราก็ร้องมือใหม่ลูกคนแรกค่ะไม่มีความสุขเลยอาทิตแรกๆ พอหลังๆปรีบตัวได้ เริ่มเข้าใจเขา ดีขึ้นค่ะ แค่เพลียที่ต้องตื่นบ่อยๆ

เราก็เป็นค่ะ เลี้ยงคนเดียวตอนคลอดใหม่ๆไม่มีใครมาช่วย แม้แต่สามีก็ไม่ได้ช่วย ข้าวก็ไม่ได้กิน ร้องไห้ตลอดช่วง1เดือนแรก หลังๆเริ่มปรับตัวได้แล้ว ก็โอเคขึ้นค่ะ สู้ๆนะคะ

เราเป็นค่ะ แต่เราไปแนวเกลียดลูก ดิ่ง อยากตาย คิดสั้น เรื่องเลี้ยงเด็ก แม่ตามเพจเลี้ยงลูกนมแม่ดูค่ะ มีความรู้วิธีเลี้ยงเบื้องต้นสอน เราตามเพจ พี่กัลนมแม่ ค่ะ

เป็นเหมือนกันค่ะ นั่งให้นมลูกมองหน้าลูกเฉยๆก็อยากร้องไห้ สามีสตาร์ทรถไปทำงานก็ร้องไห้ ต้องหาอะไรทำผ่อนคลายค่ะช่วยได้ โทรคุยกับเพื่อนบ้างก็ดีขึ้นค่ะ

เป็นเหมือนกันค่ะ ทั้งที่รุ้วิธีแก้นะ แต่เอาเข้าจริงก็คุมความรุ้สึกไม่ได้ ใจยังไม่แข็งพอค่ะแม่ 🥹