แม่บ้านไหนคุณสาไม่ค่อยสนใจบ้างค่ะ สำหรับแม่บ้านนี้ อาทิตย์นึง เขาอยู่กินข้าวแล้วนอนพร้อมเราไม่เกิน4วันค่ะ ที่เหลืออยู่กับเพื่อน ไปหาเพื่อนที ก่อนเที่ยง กลับ4ทุ่มบ้าง5ทุ่มบ้าง หนักสุดตี3-4 เลยจ้าา อิแม่ก็นอนไม่หลับ เพราะเป็นห่วงเขา เขากลับเราถึงจะหลับลง แต่พอเราเริ่มพูดบ้าง ก็ว่าเรางี่เง่า เขาไม่ท้องเหมือนเรา เขาจะไม่มีวันเข้าใจหัวอกคนท้องเลยเนอะ ว่าคนท้องที่ต้องอยู่คนเดียว มันรู้สึกยังไง มันหดหู่ขนาดไหน ปากก็พูดว่ารัก แต่การกระทำมีแต่เพื่อนฝูง ถ้าคลอดแล้วยังเป็นแบบนี้อยู่ ในหัวแม่ตอนนี้ คิดขอเลิกเลยค่ะ ถ้าต้องมาคอยห่วงเขาด้วยคงไม่ไหว ขอเต็มที่ให้ตัวน้อยก็พอ
#ขอบคุณที่อ่านจนจบน่ะค่ะอิแม่ไม่รู้จะไประบายที่ไหนแล้วจริงๆ
Wiranda Sukjun