อยู่ๆก็ได้กลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว

เราตัดสินใจออกจากมรสุมชีวิตได้แล้วแต่แผลในจิตใจมันยากที่จะอธิบายเราจะไปหาหมอโดยที่ไม่มีพ่อของลูกเราจะต้องไปคลอดทั้งๆที่ไม่มีพ่อของลูกอยู่ดูมันทรมานจิตใจเรามากเราคิดไม่ออกเลยว่าเราจะดำเนินชีวิตไปแบบไหนถึงจะไม่เศร้าแต่ถ้าให้เลือกอยู่กับผู้ชายแย่ๆคนนี้มันคงจะต้องตายกันไปข้างอยากได้ชีวิตที่ดีๆคืนมากลับมาสดใสเหมือนเดิมยิ่งเห็นคนมีสามีที่ดีช่วยดูแลลูกมันยิ่งอยากจะร้องไห้ออกมาคุณแม่ที่เลี้ยงเดียวผ่านกันมาได้ยังไงค่ะ 😭😭😭#ขอบคุณล่วงหน้านะคะ