แม่บ้านนี้คลอดธรรมชาติมา 2 ท้องค่ะ ท้องแรกอายุครรภ์ 39+3 สัปดาห์ แว้นมอไซค์ไปทำงานปกติเลยค่ะ เริ่มรู้สึกปวดผิดปกติตอน 9 โมงเช้ากว่าๆ ความรู้สึกเหมือนปวดอึ เดินเข้า เดินออก ห้องน้ำแต่มันไม่อึ จนเกือบเที่ยง เริ่มรู้สึกร้าวๆ ลงก้น แต่ยังพอทนได้ ทานข้าวเที่ยงปกติ บ่ายมาทำงานต่อ ก็ยังเดินเข้าออก ห้องน้ำ เรื่อยๆ แต่ระยะเวลาในการปวดมันเริ่มถี่ขึ้น จากปวดทุกๆ 1.30ชั่วโมง ลดลงเหลือ ทุกๆ 1 ชั่วโมง ลดลงเหลือ ทุกๆ 50 นาที ลดลงเหลือ ทุกๆ 30 นาที พอดีแม่เลิกงาน เดินไปแจ้งหัวหน้าว่า คงลาคลอดนะคะ แกยังหัวเราะว่าอาการคนจะคลอดเป็นแบบนี้หรอ เลิกงาน 16.30น. แว้นมอไซค์กลับบ้าน มาบอกพี่สาวว่า คงคลอดแน่ๆ อาบน้ำแต่งตัว กินข้าว เช็คตะกร้า รอพี่เขยเลิกงาน พาไปรพ. ถึงรพ. เวลา 18.00น. ช่วงเดินทางก็ปวดถี่ขึ้นเรื่อยๆ แต่มันเป็นความรู้สึกที่พอทนได้ หายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ มาถึงรพ. ตรวจปากมดลูกเปิด 4 เซ็นติเมตร นอนรอคลอด พยาบาลเดินมาถมาว่า ลูกคนแรกใช่มั้ย คงอีกนานอยู่กว่าจะคลอด เกือบเช้า แม่ก็ นอนรอ จน 3 ทุ่มครึ่ง เริ่มมีลมเบ่ง เลยใช้มือ2 ข้างจับขอบเตียง เบ่งเลย พยาบาลวิ่งมาถาม เมื่อกี้เสียงใครเบ่ง แม่บอกว่า แม่เองค่ะ พยาบาลตรวจปากมดลูกบอกเปิด 9 เซ็นติเมตรแล้ว เข้าห้องทำคลอดเลย บรรยากาศในห้องคลอด หนาวมาก พอขึ้นเตียง พยาบาลมาจัดอุปกรณ์ รู้สึกว่ามีน้ำพุ่งออก เสียงดัง พลั๊ก!!! และแม่ใช้เวลาในกระบวนการคลอดน้อง 8 นาทีค่ะ น้องคลอดออกมา โล่งมาก ตอนตัดจิมิ รู้สึกค่ะ แต่ไม่เจ็บ ตอนนั้นรู้แค่ว่าอยากคลอด อยากเจอน้องมากๆ ปล. แม่จำได้แค่ว่า ตอนเย็บแผล แม่ร้องไห้เลย เจ็บมากกกก
Khemchira