หมูน้อยของแม่ หมูน้อย By ปีหมูน้อย???
แตกแล้วค่ะ 39+6 ? ทีมตุลา ?กำหนดคลอด 29 ตุลา แตกก่อน? วันที่ 28 ตุลา ความเจ็บปวดอันยาวนาน?เริ่มจากแม่เจ็บท้องแบบ ปวด+แข็ง ทุก 5-10 นาที ตั้งแต่ 6 โมงเช้าของวันที่ 27 ตุลา ก็นอนจดบันทึกจนแน่ใจถึง 10 โมงเช้่า อาบน้ำแต่งตัวไปโรงบาล ก่อนถึงแวะกินข้าวก่อน คิดว่าเดี๋ยวเข้าห้องคลอดจะไม่มีไรกิน จนถึงโรงบาลเที่ยงหมอตรวจปากมดลูกเปิด 1.50 เซ็น หมอสั่งแอดมิท
?จุดพีคคือ เริ่มนอนรอค่ะ หมอตรวจครั้งที่ 2 เวลา 17.30 น. เปิดเท่าเดิม ทานข้าวโรงบาลยังชิวๆ เริ่มเจ็บมากขึ้นแต่ความถี่เท่าเดิม ตอน 20.00 หมอสั่งใส่อ๊อกเพราะลูกหัวใจเต้นเร็ว เจาะน้ำเกลือ ครั้งที่ 3 เวลา 22.00 เปิด 4 เซ็น หมอก็มาแซว ตี 2 เจอกันนะจ๊ะ อาการเริ่มปวดเยอะขึ้น นอนน้ำตาไหล น้ำมูกเต็มอ๊อก ตรวจครั้งที่ 4 เวลา 02.00 เปิด 5 เซ็น เจ็บแบบจะทนไม่ไหว ขอยาแก้ปวด นอนได้แค่ 5-10 นาที นอนร้องไห้กับพยาบาลบอกไม่ไหวแล้ว ครั้งที่ 5 เวลา 06.00 เปิดเพิ่ม 6 เซ็น หมอสั่งเจาะน้ำคล่ำให้ยาเร่ง คำนวนว่า 07.00-08.00 คลอดแน่นอน แม่เริ่มเจ็บมากขึ้น หมอเปลี่ยนเวร หมอช่วงเช้ามาตรวจ ครั้งที่ 6 เวลา 8.00 เปิด 7 เซ็น หมอสั่งยาแก้ปวดให้ พร้อมแจ้งว่าน้ำหนักน้องไม่น่าจะเกิน 3400 ถ้า 10.00 ยังไม่เปิดอีก หมอจะผ่านะครับแม่ ผ่าคลอดไม่หน้ากลัวครับ แม่ก็นอนรอที่นี้เริ่มปวดถี่ แบบครึ่งนาทีมาแล้วนานมาก ตอนนั้นบอกเลยร้องไห้เสียงดังมากมันเจ็บมากปวดลงหลัง ลงก้น ดิ้นทุรนทุราย มีพยาบาลกับน้องนักศึกษา เอาผ้ามาเช็คหน้าจับมือให้กำลังใจ เช็คการแข็งของท้อง จนหมอขึ้นมา 9.00 หมอวิ่งเข้ามาดู ตรวจปากมดลูกบอกแม่เปิด 9 เซ็นแล้วอยากเบ่ง เบ่งเลย ที่นี้น้องๆนักศึกษาเต็มห้อง ไม่รู้หรอกค่ะ ลมเบ่งเป็นยังไงแต่หมอบอกว่าถ้าท้องแข็งเริ่มเบ่งเลย มีเสียงกำกับ สูด กั้น เบ่ง อือออออ เบ่งอยู่ 7-8 รอบ รอบละ 2-3 ครั้ง เบ่งขึ้นหน้าลงก้น เบ่งทุกอย่าง คิดว่าตอนนั้นต้องตายแน่ เริ่มท้อแล้ว ต้องเลือกเอาต้องไปต่อ เบ่งรอบสุดถ่าย ออกมา 3080 ค่ะ โล่งเลย พร้อมออกมาทุกคนในห้องก็คุยกันสนุกสนานให้้เราไม่เครียด จะบอกว่าต้องตัดไม่เจ็บค่ะ เพราะเจ็บคลอดมากกว่า ตอนเย็บบอกเลยว่าหลับคาเข็มค่ะ เพราะเหนื่อยและเพลียมาก นอนพักอีก 2 ชั่วโมงก็ขึ้นห้องพัก
#ความเจ็บปวดที่งดงาม 27 ชั่วโมงเต็ม
Chonticha Chaisawat