รู้สึกไม่ดีกับสามีเหมือนแต่ก่อน

ทนค่ะ ทนจะกว่าจะรู้ใจตัวเองว่าต้องการอะไร เป็นปกตินะคะการที่คนที่รักทำผิดแล้วเราให้อภัยแน่นอนว่าภาพมันจะฉายซ้ำในหัวของเราและเมื่อเรานึกถึงเราจะรู้สึกแย่ เมื่อเราเลือกที่จะอยู่และปล่อยมือเค้าไม่ได้ทางเดียวคือพยายามลืมและพยายามสร้างกิจกรรมใหม่ๆทำให้ครอบครัวมีความสุขมากขึ้น ทำให้เรามีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะ ถ้าเรามีความสุขมากๆแล้วในวันนึงถึงเราจะนึกถึงสิ่งที่เค้าทำกับเรา ในวันนั้นความสุขมันจะมีมากจนทำให้เราลืมมันได้ค่ะ แต่ถ้าเราคิดว่าฝืนไม่ไหวให้อดทนจนคลอดจนลูกหย่านมก็ดีคะ ช่วงมีลูกจะได้ดูแลตัวเอง และช่วงเลี้ยงลูกนี่แหละคะจะตัดสินใจได้ง่าย

มันไม่ง่ายหรอกค่ะที่จะลืมสิ่งที่เขาทำผิดไป แต่ถ้าเขาสำนึกผิดแล้ว ถ้าเลือกจะให้โอกาสและอยากไปด้วยกันต่อ ก็ทนค่ะ ทนไปสักระยะ มันจะค่อยๆดีขึ้น เราเคยทำผิดกับแฟน แฟนกัดเก่งมากเลยค่ะ เราเข้าใจเลยค่ะว่าเขาเจ็บขนาดไหน และรู้เลยว่าผ่านมันไปได้ยากจริงๆ แน่ทุกวันนี้เข้าใจและให้อภัยกันดีแล้วค่ะ ต้องให้เวลากับมันจริงๆค่ะแผลใจเนี่ย

ลองทบทวนความรู้สึกดูนะคะ เอาจริงๆ ในเมื่อคุณเลือกให้อภัยเเล้ว แต่คุณยังรู้สึกไม่ดีอยู่ มันดูขัดแย้งกันนะคะ ในใจลึกๆอาจจะยังไม่ได้ให้อภัย ลองพูดคุยกันสิคะ ถ้ามันไม่เหนือบ่ากว่าแรง ก็หยวนๆกันไปค่ะชีวิตคู่ มันต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้างอยู่เเล้ว จับมือกัน ก้าวไป มั่นคงกว่าเดินคนเดียวแน่นอนค่ะ

เข้าใจค่ะ รักทั้งๆที่เสียรวามรู้สึกไปแล้ว ทำความเข้าใจกับเขาแล้วยอมรับค่ะ เขาเปนพ่อของลูกเราด้วย จะทิ้งไปแล้วจะอยู่ได้ไหมคะ ถามตัวเองก่อน เราก้เปนค่ะความรุ้สึกนี้ แต่หันหน้าคุยกันดีกว่านะคะ นึกถึงเมื่อก่อนยังรักกันใหม่ๆเสียดายค่ะ พลาดไปแล้วอย่าให้มันมีอีกนะคะ เอาใจช่วยค่ะ

ใช้เวลาค่ะ... ในเมื่อให้โอกาสแล้สก็ให้เขาได้พิสูจน์ตัวเอง.. สิ่งสำคัญคือเราจะไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีก... เราเคยเจอเรื่องแบบนี้เหมือนกัน.. แต่เขาขอโอกาสในฐานะพ่อของลูกเราจึงให้ปัจจุบันนี้ก็ยังไม่มีเรื่องนอกใจปรากฏแต่เราก็เชื่อใจนะแต่ไม่ไว้ใจ.. ไม่พูดถึงผู้หญิงคนนั้นอีก

หนูเคยผ่านเหตุการณ์นี้มาค่ะ หนูพยายามทำทุกอย่างให้เป็นเหมือนเดิม ทำแบบที่เคยมีความสุขด้วยกัน สุดท้ายหนูก็เลือกที่จะเดินออกมาจากชีวิตเขา เพราะหนูไม่อยากฝืนตัวเอง มันอึดอัดใจ เขามีความสุขแต่เราไม่มี เลยเลือกที่จะเดินออกมา สู้ๆนะคะ หนูจะเป็นกำลังใจให้

ตกอยู่ในสภาวะเดียวกันเลยค่ะถึงจะให้อภัยแต่ภาพที่เค้าทำผิดการกระทำต่างๆมันยังวนเวียนอยู่จนบางทีนั่งคิดจะอยู่หรือจะไป

เหมือนกันคะตอนนี้ อดทนให้ถึงวันคลอดเพื่อลูก แต่เรากับสามีเหมือนจะไปต่อกันไม่ได้แล้ว แม่สู้ๆนะคะ

ถ้าเป็นเรื่องนอกใจ ต้องใช้เวลาค่ะ มันยากที่จะทำใจยอมรับ แต่ถ้าเลือกจะจับมือเขาต่อ ก็อย่าระแวงไปเลย

การเดินจากไปกับการอยู่ต่อคิดว่าอันไหนจะเจ็บกว่ากันคะ แม่ๆ ตอนนี้ร้องไห้จนไม่เหลือน้ำตาแล้ว