แม่ๆรับมือยังไงกับความรู้สึกน้อยใจสามีบ้างคะ

เป็นค่ะอาการหนักเลยน้อยใจ แต่พูดอะไรไม่ได้ พอพูดก็หาว่าคิดมาก พอไม่พูดแต่แอบร้องไห้ก็หาว่าเราเรื่องเยอะ ท้อแท้อยากหายไปจากที่นี่เหลือเกิน ไม่ไหวที่จะทนเหนื่อยท้อเบื่อ

อารมเดียวกันเลยค่ะ แต่พยายามทำใจให้สบาย ไม่สนใจพวกเขา โฟกัสกับเรื่องลูก หาดูนู้นดูนี้เกี่ยวกับลูก จนลืมความน่าเบื่อพวกนี้ไปได้อยู่นะคะ

คนท้องอารมณ์ไม่ปกติอยู่แล้วค่ะ โฟกัสเรื่องลูก ถ้าไม่อยากเจอกลับไปอยู่บ้านแม่ก่อนสักวัน อาจจะดีขึ้นค่ะ