น้อยใจสามีค่ะ

กอดกันๆเราเป็นหนักมากถึงขั้นอยากเลิกกะเค้าทุกวันเลยค่ะ พยายามอดทนคิดว่าทำเพื่อลูกๆ สามีไม่เคยดูแลอะไรเลย รกเกาะต่ำด้วยเสี่ยงแท้งเอามากๆเคยตกเลือดตอนท้องอ่อนๆก็ดุแลตัวเองตลอดมาเลย นอนรพ. ก็นอนคนเดียว แพ้ท้องอ้วกจะเป็นจะตายไม่เคยถามสักคำว่าไหวไหม อยากกินอะไรต้องหากินหาซื้อเอง แถมต้องทำงานหาเงินใช้เอง ทำงานบ้านเองทุกอย่างดูแลคนในบ้านอีก เราว่าเราเป็นหนักสุดๆละค่ะ ทำใจอย่างเดียว เราเลือกคนผิดเอง. สู้ๆนะคะคุนแม่

เหมือนเราเลย สามีก็เป็นแบบนี้ แต่เราไม่สนใจนะ เรามีขามีแขน เราก็ทำเอง ตอนนี้คลอดน้องได้เดือนกว่า สามีก็เหมือนเดิม เราไม่คิดมากหรอก เห็นหน้าลูกก็มีความสุขแล้ว แม่อย่าคิดมากนะ ทำใจให้สบายน้องคลอดออกมาจะให้เลี้ยงง่าย แข็งแรง

Awwwwww คุณแม่ไม่คิดมากนะคะ ไม่ดีต่อเบบี้น้าา.. สู้นะคะ พยามหาอบ่างอื่นทำไม่ไห้ไปคิดเรื่องสามีนะคะ เราเข้าใจว่ามันยาก แต่คุณแม่ต้องทำนะคะ อ่านนิทานไห้เบบี้ฟังก็ได้ค่ะ คุยกับเบบี้จะได้เจอกันแล้ววนะคะ.. เป็นกำลังใจให้นะคะ ❤❤❤

อย่าไปสนใจเลยค่ะ สนใจแค่ลูกก็พอ สามีเราก็เป็นค่ะ แต่เราไม่สนใจเขาทุกวันนี้คิดแคร์ว่า สามีเลิกกันไปก็เป็นคนอื่นสำหรับเรา ส่วรลูก นั้นคือลูกเรา เอาแค่ลูกพอค่ะ

ตอนท้องแรกก็มีความรู้สึกแบบนี้ค่ะ แต่ก็เข้าใจนะคะว่าเค้ามีสังคมของเค้าตอนนี้ท้องสองได้10wแล้วพยามยามทำใจให้สบายน่ะค่ะจะได้ส่งผลดีต่อเด็กเป็นกำลังใจให้นะคะ

สู้ๆนะคะคุณแม่ใกล้คลอดแล้วอย่าคิดมากนะคะ ขอให้น้องคลอดง่ายๆสุขภาพร่างกายแข็งแรงค่ะ

ลองคุยกับเค้าตรงๆเลยดีไหมคะ ว่าอยากมห้ใส่ใจสนใจกันมากกว่านี้