น้องงอแงตลอด

ยิ่งคุณดุลูก ลูกจะยิ่งร้องแข่งกับคุณค่ะ เขากลัวที่คุณดุเขา เขากลัวถูกทอดทิ้งค่ะ และเขาตีความผิดว่าการร้องไห้คือการทำให้ผู้ใหญ่หันมาสนใจเขา เด็กวัยนี้คุยรู้เรื่องแล้ว และเป็นการร้องไห้เพราะเงื่อนไข วิธีการคือ ให้คุณพูดกับเขาดีๆด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ เย็นๆ พูดด้วยเหตุผลว่า พ่อรู้ว่าหนูกำลังเสียใจ แต่ถ้าหนูร้องไห้แบบนี้ พ่อฟังหนูไม่รู้เรื่อง หนูเสียใจตรงไหน ไม่ชอบใจอะไรขอให้หยุดร้องไห้ก่อนแล้วเดินมาหาพ่อ แล้วเรามาคุยกัน พ่อจะรออยู่ตรงนี้นะ แล้วก็ให้คุณเดินห่างลูกไปสัก4-5 ก้าว ไปนั่งรอลูกสงบ แต่อยู่ในระยะที่ลูกมองเห็นคุณได้ ให้คุณทำคล้ายๆกับนั่งรอเขา สนใจบ้างไม่สนใจบ้าง แต่อยู่ในระยะสายตา รับรองว่าเขาจะเงียบแล้วรีบเดินมาหาคุณทันที พอเขามาหาคุณแล้วขอให้รีบกอดเขาให้แน่นสุดหัวใจเลยค่ะ เขาจะรับรู้ได้และเรียนรู้ว่าการร้องไห้ไม่ได้ช่วยให้พ่อสนใจเขาเลย ข้อสำคัญคืออย่าใช้อารมณ์ อย่ากระโชกโฮกฮาก ห้ามดุลูกเด็ดขาดเพราะเขาจะยิ่งผวาและยิ่งร้องไห้ไปใหญ่ ให้เรานิ่งสงบ การเลี้ยงลูกต้องใจเย็นและใช้จิตวิทยาค่ะ

หาสาเหตุค่ะ งอแงเพราะอะไร หากแค่ไม่ได้ดั่งใจ ลองทำอย่างอื่นเพื่อหันเหความสนใจน้องค่ะ เช่น อยากกินขนม อาจ เอาของเล่นมาล่อ อะไรประมาณนี้ค่ะ

เป็นช่วงวัยทองของเด็กที่มีอายุ 1-2 ขวบค่ะ บ้านนี้ก็เป็นค่ะ ลองหาข้อมูลเพิ่มเติมในยูทูปได้นะค่ะ

น้องไม่ยอมนอนเปล่ร้องทุกครั้งที่ลงนอนต้องเข้ามานอนที่นอนเรา

เป็นเหมือนกันค่ะ ลงไปกองกับพื้นก็มี

📌