อย่าประมาท แชร์ประสปการณ์

ตามหัวข้อเลยครับ เลี้ยงลูกอย่าประมาท วันนี้เราวางลูกของเราไว้บนขอบเตียงด้วยความไม่คิดอะไรมากและเขายังพลิกตัวไม่เป็น พอดีเราปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำก็เลยเข้าไปแต่พอออกมา สิ่งที่เราเห็นทำเราใจเต้นไปหมด ลูกเรากำลังหล่นลงจากเตียงแม้จะเพียงฟุตเดียว แต่เด็กที่กำลังหัดพลิกตัวมักใช้หัวนำไปก่อน ซึ่งคราวนี้หัวก็นำตัวลงมาจากเหมือนกัน นาทีนั้นเราวิ่งสุดตัวเท้ายังไม่เช็ด ไม่รู้ว่าเร็วเท่าไรแต่เราก็คว้าเขาไว้ทันกลางอากาศแล้วโยนเขากลับขึ้นไปที่เตียง เป็นเราที่เท้าเปียกลื้นกะแทกขอบเตียงแทนลูก เหมือนเล็บจะฉีกแต่เราก็คว้าลูกมากอดไว้แน่น สิ่งที่เราได้ยินคือเสียงหัวเราะ เขากำลังหัวเราะเพราะคิดว่าเราคงกำลังเล่นกำเขาอยู่แน่ๆ น้ำตาเราไหลเลยตอนนั้น ถ้ากลับกันถ้าเราคว้าไม่ทันเราไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นเราแต่คงไม่ใช่เสียงหัวเราะแบบนี้แน่ๆ เราเลยอยากจะเตือนแม่ๆทุกคนอย่าประมาท แม้เราจะคิดว่าเรารู้จักลูกเราดีก็เถอะ เราไม่มีทางรู้ว่าเราจะโชคดีไปทุกครั้งมั้ย ไม่มีใครรู้ว่าลูกเรากำลังคิดอะไรอยู่หรอก เราสัญญาเราจะคิดให้มากขึ้น คิดถึงตัวเขาให้มากๆ เราจะไม่ประมาทอีก เรายังอยากได้ยินเสียงหัวเราะนี้อยู่...พ่อรักลูกมากนะ