ขอกำลังใจหน่อยค่ะ

ตอนนี่ท้อง 38วีค ช่วงนี้รู้สึกอารมณ์ค่อนข้างอ่อนไหวง่ายมากๆเลยค่ะ ตั้งแต่ท้องมา ท้องนี้ท้องที่2นะคะ เรื่องมีอยู่ว่า ได้ยินแม่สามีคุยกับคนรุ้จัก แม่สามีถามเค้าว่า ปล่อยมีลูกรึยัง เค้าตอบว่ายังไม่อยากมีค่ะ แล้วแม่ก็พูดต่อว่านั่นสิ คนไม่มีลูกสบายจะตาย มีทำไมให้ลำบาก รึจะมีแค่คนเดียวก็พอแล้ว เลี้ยงไม่ใช่ง่าย เหนื่อยจะตาย ซึ่งเราได้ฟังก็รุ้สึกดิ่งค่ะ เพราะเราท้องหลานเค้าอยุ่ ท้องนี้เราตั้งใจปล่อยนะคะ ห่างจากท้องแรก 8ปี ท้องแรกเราไม่ได้ตั้งใจมี แต่เราก็ทำงานประจำ ออกค่าใช้จ่ายของลูกทั้งหมด (พ่อแม่สามีและสามีช่วยดูลูกให้ช่วงเช้าถึงเย็น) ที่บ้านสามีทำสวนของตัวเองค่ะ วันหยุด กับหลังเลิกงานเราดูเอง เวลาลูกไม่สบายเราพาไปหาหมอเองทุกครั้ง ออกเงินเองทั้งหมด พอมาเมื่อต้นปีที่แล้วเราลาออกจากงาน มาทำสวนกับสามี รายได้ทั้งปีมากกว่าทำงานประจำ หลายเท่าค่ะ ซึ่งเราก็เลยอยากมีอีกคน เพราะเราคิดว่าไม่ได้ทำงานประจำแล้ว ส่วนสวนสามี ก็มีคนงานคอยช่วย คิดว่าไม่รบกวนแม่สามีมาเลี้ยงแน่นอนค่ะ ตั้งแต่เราท้องอ่อนๆ จนถึงตอนนี้เค้าไม่เคยถามสารทุกสุกดิบเราเลยค่ะ ว่าเปนยังไงบ้าง ทั้งๆที่อยุ่บ้านเดียวกันนะคะ ไม่เคยถามอะไรเกี่ยวกับหลานในท้องเลยค่ะ แล้วอีกอย่างเค้าไม่ชอบเด็กผู้ชายค่ะ เค้าเคยพูดว่าตอนท้องลูกชายเค้าจะไปทำแท้งตั้งหลายรอบ เค้าบอกว่าอาการแพ้ท้องเรา ดูยังไงก็ผู้ชาย ทั้งๆที่เราซาวด์ทุกเดือน ตรวจนิฟว่าได้ลูกสาว เราก็ไม่รุ้ความคิดในใจเค้าเหมือนกันค่ะ ว่าทำไมเค้าไม่รุ้สึกยินดีอะไรกับเราเลย เราคงได้แค่มาบ่นเฉยๆค่ะ อึดอัดค่ะแม่ๆ เวลาที่ได้รับแต่พลังลบ