คุณแม่

เมื่อเป็นแม่แล้ว...ความสตรองในเป็นแม่จะมาเองค่ะ เรื่องความเจ็บมันก็เจ็บทุกคนอยู่แล้ว แต่เมื่อมีเจ้าตัวน้อยแล้วเจ็บแค่ไหนแม่ก็ทนได้แน่นอน ❤👶 แต่เราก็แอบๆกลัวเหมือนกัน อิอิ แต่คิดว่าคงเจ็บแค่แปปเดียวค่ะ เห็นลูกแล้วก็หายเจ็บเป็นปลิดทิ้ง สู้ๆนะคะ เราก็34+วีคแล้วค่ะ ตื่นเต้นเหมือนกันค่ะ 😁😊

ท้องแรกก็กลัวค่ะไม่อยากท้องไม่อยากมีลูกเลยพอเห็นคนอื่นอุ้มลูกก็แอบอิจฉาเลยมีเองซะเลย555น้องคลอดง่ายมากจ้า เจ็บค่ะแต่ทนได้ค่ะ ตอนนี้ท้อง2แล้วค่ะ ก็ยังกลัวและตื่นเต้นเหมือนเดิม พอถึงตอนนั้นไม่น่ากลัวอย่างที่คิดเลยจ้าแม่ สุ้ๆค่ะแม่บ้านนี้คลอดปีหน้าเลยจ้ะ😊😊

ไม่มีการคลอดธรรมชาติแบบไหนที่จะไม่เจ็บไม่ปวดค่ะ เจ็บปวดทุกๆคน ถ้าถึงวินาทีนั้นจริงๆ ความกลัวจะหายไปค่ะ เพราะอยากจะเห็นหน้าเจ้าตัวน้อยที่สุดค่ะ

ไม่ต้องกลัวนะคะคุณแม่ พอถึงเวลาจะลืมความกลัวไปเลยคะจะรู้สึกอยากเบ่งออกมาเร็วๆมากกว่าไม่เจ็บแต่ทรมาน พอเบ่งออกมาแล้วจะโล่งท้องมากๆคะ

ตอนคลอดแทบไม่รู้สึกไรเลยค่ะเพราะปวดท้องจนลืมความเจ็บไปเลย แต่หลังคลอดตอนทำแผลเสร็จนี่เจ็บมากค่ะ ลุกนั่งเดินลำบากไป3-4 วัน😂

เจ็บคะ แต่พอเหนหน้าน้องแล้วคุณแม่จะไม่รุสึกเลยว่าเจบ ไม่ต้องกัวนะคะคุณแม่ คิดว่าคนอื่นทำได้ เราก้ต้องทำได้ เพื่อลูกนะคะ

บ้านนี้คิดว่าเจ็บแน่ๆค่ะ😅แต่ต้อง สตรองๆๆคงเป็นความเจ็บปวดที่งดงาม ใกล้แล้วแอบตื่นเต้นเหมือนกันค่ะ

เจ็บนะค่ะ แต่จุดนั้นจะคิดแค่ว่าอยากเบ่งแล้ว อยากเห้นหน้าลูก จะลืมความเจ็บเลยคะ ตอนนี้ท้อง2แล้วคะ

ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด อย่าวิตกกังวลไปคะ ทำใจให้สบายๆยังไงก็ผ่านไปได้ ไม่มีไรน่ากลัวอย่างที่คิด

ท้องแรกบ้านนี้ไม่กลัวเลยค่ะ แต่ท้องสองนี้กลัวเจ็บท้องคลอดมากกกกกก555 แต่เห็นหน้าลูกก็หายแล้วค่ะ