เราอายุ22ปี ท้องแบบไม่มีพ่อ ตอนแรกเขาว่าจะรับ ไปๆมาๆหาย ไม่ติดต่อมาเลย จนเราคิดจะทำแท้ง เครียดมากช่วงนั้น แต่ดีที่ครอบครัวยอมรับได้ และยอมให้เราเรียนต่อ เพราะปีสุดท้าย ต้องฝืนอุ้มท้องไปเรียน อาจารย์บางคนก็ให้ดรอป แต่อาจารย์บางคนก็ไม่ไห้ดรอป กว่าจะผ่านเรื่องร้ายๆไปได้ ก็แทบจะร้องไห้ ตอนนี้ก็ได้ 31w เหนื่อยมาก แต่ยังไงเราก้ไม่ดรอป ฝืนไปเรียนก่อน ถ้าไม่ไหวจริงๆก็ดรอป แต่ถ้าเรายังไหว ก็เรียนไปก่อน จะได้จบพร้อมเพื่อน มันคือกำไรของเรา ส่วนเรื่องผู้ชายก็ไม่ต้องคิด คิดสะว่า พลาดไห้หมาแดก ใครที่เป็นแบบเราช่วยแชร์ประการณ์หน่อยค่ะ อยากรุ้ว่าบ้านไหนเป็นแบบเราบ้าง
Nana Sasithorn