เราอยู่บ้านเลี้ยงลูกคะ ยังไม่ได้ทำงานคนที่บ้านสามีบอกว่า วันๆนึงเราสบายเลี้ยงลูก สบายจริงหรอคะ ปวดท้องจะเข้าห้องน้ำยังต้องอั้นไว้เลย กินข้าวก็รีบบางทีกินไปครึ่งจานลูกร้อง มองยังไงว่าสบาย ฟังแล้วน้อยใจมากแอบร้องไห้คนเดียว ท้อคะเจอแบบนี้ เราอยู่บ้านสามีคะ แต่ปู่ย่า แทบจะไม่สนใจหลานเลย ยิ่งย่ากลับมาจากขายของ เข้าห้องนอน จะมาเล่นกะหลานก็แค่ต่อหน้าลูกชายตัวเอง บางวันเราไม่มีเวลาอาบน้ำเลยทั้งวัน กินข้าวทั้งวันมื้อเดียว ไม่มีคนช่วยดูเลย ท้อคะกะคนรอบข้าง แต่ไม่เคยท้อที่จะดูแลลูกคะ