เรามี2คน คนแรกคลอดเอง แต่คนที่2ผ่าคลอด เราว่างแผนว่าจะคลอดเองเหมือนคนแรกแต่ไม่เปนอย่างที่คิด. เช้าวันที่04/06/62. เราเจ็บท้องจะคลอดแหละ เจ็บตั่งแต่แปดโมงเช้า เรารอให้เจ็บถี่ขึ้นถึงจะไปหาหมอ จน17.00เราก้ไปหาเราเพราะเจ็บมากขึ้น ไปถึงโรงพยาบาลก้พบหมอปกติพอหมอมาตรวจหมอบอกว่าปากมดลูกเปิด4เซน หมอก้ไม่ให้เรากลับนะหมอบอกให้ไปเปลี่ยนชุดแล้วก้ให้นอนรอที่ห้องคลอด จนถึงเวลาสองทุ่มกว่าหมอก้มาตรวจอีกรอบปากมดลูกก้เปิดแค่5เซน หมอเลยเจาะน้ำค่ำ เผื่อปากมดลูกจะเปิดเร็วขึ้น แต่หมอก้ไม่ได้ฉีดยาเร้งคลอดให้เรานะ แล้วก้มาตรวจอีกทีก้เวลาสี่ทุ่มกว่าปากมดลูกก้เปิดแค่6เซน แต่เหตุเกิดก้ตอนนี้ล่ะ ลืมบอกไปหมอให้ญาติกลับหมดนะเหลือแค่เราคนเดียวไม่มีใครเฝ้า วินาทีฉุกเฉินก้เกิดหมดบอกว่าหัวใจลูกเต้นช้าลง ดอบไป3ครั่งแล้ว เราก้เจ็บจนร้องให้ล่ะ หมอนี้มายืมเต็มเลยนะมีแต่ผู้ชายทั่งนั้น4-5คนได้ หมอว่า50-50นะโอกาศรอดเราเลยบอกหมอว่าผ่าคลอดเลยได้ไหมหมอก้นึกยุพักล่ะเลยบอกได้ในตอนนั้นล่ะไม่รู้ว่าใครเปนใครวิ่งมาเต็มเลยสายน้ำเกลือสายออซิเจนเต็มตัวเราแล้วหมอก้ให้เราเซ็นชื่อ เพื่อจะผ่าคลอดเราก้รีบเลยนะใจนึ่งก้กลัวเจ็บอีกใจก้กลัวเสียลูกไปแต่ทำไงได้ล่ะความเปนแม่เลือกลูกมากกว่าสิ่งใด เคสผ่าคลอดปกติหมอจะบล็อคหลังกัน แต่เรายาสลบจ๊าตอนที่ยังมีสติยุหมอนิ้เต็มเลยจ้าเจ็บท้องคลอดก้เจ็บกลัวก้กลัวจำได้กอนจะหมดสติถามหมอด้วยนะวางยาหรือยังหมอรีบตอบเลยยังค่ะคุณแม่ใจเย็นๆนะคุณแม่จากนั้นก้หมดสติไปเราคลอดตอน23.07น. หมอก้มาปลุกเราปกติได้ยินเสียงแว้วๆเข้ามาในหูคุณแม่ๆตื่นได้แล้วค่ะเรียกเรายุพักล่ะ จนเรารู้สึกตัวแต่ก้ไม่เต็มร้อยนะแต่ก้คุยรู้บ้างไม่รู้บ้าง สิ่งที่นึกได้ยุตอนนั้นคือ หมอค่ะลูกหนูผู้หญิงผู้ชายค่ะ หมอบอกผู้ชายค่ะ ปลอดภัยดี ยิ้มออกสิ่ค่ะแต่ก้ยังยุในอาการมึนๆงงๆยุ หมอให้เรานอนพักกอนเดียวพรุ่งนี้เช้าจะเอาลูกมาให้ พอเช้าหมอก้เอาลูกมาให้เหนหน้าลูกครั่งแรกดีใจลืมความเจ็บได้เลย