เหนื่อยจัง ท้อจัง

เป้นเหมือนกันเลยค่ะ ไม่เคยสนใจ ตั้งแต่ท้องมาไม่ได้พัก ได้ทำทุกอย่าง ทั้งทำกับข้าว หุงข้าว ซักผ้า ตากผ้า ทำทุกอย่าง ถังน้ำหนักขนาดไหนก้ต้องยกเทเอง เงินก้ไม่เคยไห้เราถือสัก หิวอะไรก้อดเอา ใช้100-200ก้บ่นก้ด่าก้ว่า ขนาดเราบ่นปวดท้องยังไม่ถามว่า ไหวมั้ย เหนื่อย ไม่เคยถามสักคำ

บ้านนี้สามีทำงานเลี้ยงดูเราก็จริงแต่เดี่ยวนี้เค้าติดน้ำท่อมติดเพื่อนเสียเงินไปเยอะแต่พอเราเอาเงินเค้ามาซื้อไรกินบางเค้าจะต่อว่าเราบ่อยๆว่าเราใช้เงินเยอะ เราเหนื่อยมากๆท้อสุดๆถ้ารู้จะเป็นแบบนี้เราคงไม่ออกจากงานหรอก เหมือนเป็นภาระเค้ามาก ร้องไห้แทบทุกวัน

ถ้าเป็นยังงี้เรากลับบ้านค่ะ นิดหน่อยเราก็กลับบ้านเราและ เราคิดว่าเราทำงานถึงจะหนักหน่อยแต่ก็เลี้ยงลูกคนเดียวให้สบายได้ แค่เพื่อนผัวไม่ใช่ผัว และผัวก็เป็นแค่คนนอก ไม่แคร์ค่ะ มึงทำลูกให้กูแล้วมึงก็หมดประโยชน์ มึงได้กู กูได้ลูก แฟร์ๆ

ดีหน่อยบ้านนี้สามีดี แต่แม่ผัวประสาทแดกใส่เรามาก ทำดีทุกอย่าง ล้างจาน หุงข้าว กับข้าวบางวัน ยังพูดทำแดกกระแทกว่าเราไม่ทำอะไรแล้วจะให้คนท้องออกไปทำงานหรอ ตอนท้องขนาดนี้ใครจะรับแล้ว ดีหน่อยสามีเข้าใจ สู้ๆนะแม่ 😢

มีผัวแบบนี้ ยุต่อไปมันก็คงไม่ได้ช่วยอะไรเราหรอกค่ะ มีแต่จะเป็นภาระเรา ไหนจะเลี้ยงลูก ไหนจะเลี้ยงผัว หาประโยชน์กับผัวแบบนี้ไม่ได้จริงๆค่ะ เสียเวลาชีวิตเราป่าวๆ คิดอ่านดีดีนะคะแม่

อดทนเพื่อลูกนะเเม่ เเต่ถ้าเเม่ไม่ไหวจริงๆกลับบ้านเราดีสุดค่ะ ให้ผัวสนใจเพื่อนมันไป เเม่ต้องทำให้ตัวเองมีความสุขนะอย่าเครียดบ่อย ยิ่งเเท้งคุกคามด้วย เเม่ต้องรักตัวเองให้มากๆนะ

คนเป็นเมียก็มีหน้าที่ๆต้องทำทุกอย่าง ไม่ใช่ทุกบ้านที่สามีคอยเอาอกเอาใจช่วยเหลือค่ะ เเต่เพื่อนสามีนี่มากเกินไปนะเราว่า ถ้าโต้เรื่องนี้ได้ก็โต้ไปบ้างนะคะ อย่าอดทนจนเกินไปค่ะ

ของเราไม่ต่างกันแถมเราอยู่ทางต่างจังหวัดช่วงแบกข้าวยังใช้เรายกทั้งที่รู้ว่าเราท้องอยู่ ทั้งซักผ้าล้างจาน หุงข้าวหลากหลาย หลังก็ปวดแทบตายสุดท้ายเอาตัวเองออกมาดีกว่าค่ะ

สู้ๆน้ะค่ะ เป็นเหมือนกันค่ะแต่แม่สามีเขาทำกับข้าวค่ะแต่เราจะเก้บห้องทำนุ้นทำนี่เพราะเราไม่ชอบที่ห้องรกๆค่ะสามีก้ทำงานอย่างเดียวค่ะ

สู้นะคะ ทางนี้ก็เป็นค่ะ เรานอนปวดท้องอ่อนๆ สามีกินเลี้ยงปีใหม่ บอกจะกลับไม่เกิน 2 ทุ่ม ตอนนี้ จะ 5 ทุ่มแล้วค่ะ ปลงจริงๆ