เพิ่งเข้าไตรมาสที่2 อาการซึมเศร้าก็กลับมาอีกแล้ว บ้านนี้ เป็นซิงเกิ้ลมัมค่ะ น้อยใจชีวิต อยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่ไม่สามารถทำได้ เหลือแค่ตัวเรากับลูก ที่ยังไม่ลืมตาดูโลก พยายามแล้วพยายามไม่คิดมาก แต่ก็ทำไม่ได้ กลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลไม่ได้จริงๆค่ะ กับการที่ต้องมาเลี้ยงลูกคนเดียว ร้องไห้ทุกคืนแอบร้องไห้ กลัวคนที่บ้านเห็น แต่ทำเหมือนตัวเราเองมีความสุขทั้งๆที่ในใจ เจ็บเรื่องแฟน ได้แต่คิดว่าทำไมถึงทิ้งเราไป ยังทำใจเรื่องนี้ไม่ได้เลย ไม่รู้จะหายจากอาการแบบนี้เมื่อไหร่ ในใจเคยคิดจะจบชีวิตตัวเอง ทุกอย่างจะได้จบ แต่ก็ทำไม่ลง ไม่ใช่เพราะรักตัวเอง แต่สงสารลูกที่ไม่รู้เรื่อง ? ท้อมากค่ะ งานก็ไม่มีทำ ไปสมัครที่ไหน ก็ไม่รับคนท้อง เครียดเรื่องเงิน กลัวลูกจะอยู่แบบอดๆอยาก ?