ความโชคดีของคนเป็นแม่

เหมือนกันค่ะ ท้องเข้าเดือนที่สี่แล้วพ่อของเด็กตั้งแต่ทราบว่ามีก็บล็อคการติดต่อทุกอย่างโดยไม่พูดไม่คุยไม่คิดจะถามไถ่อะไรสักคำ หนีหน้าไป เราก็ไม่ได้ตามไม่ได้อะไรนะ ถือว่าบอกไปแล้วถ้าคนมันมีความรู้ผิดชอบชั่วดีคงไม่ทิ้งทุกอย่างๆไว้ให้ผู้หญิงคนเดียวรับผิดชอบการกระทำ ตั้งแต่ 6 สัปดาห์จนตอนนี้ 14 สัปดาห์ไม่มีที่ท่าวี่แววว่าจะคิดได้แถมได้ยินว่ามีคนอื่นใหม่ๆไปเรื่อยๆ ยังสนุกไปได้ คงไม่มีความรู้สึกอะไรกับการกระทำของตัวเองเลย ทุกวันนี้เราก็นิ่ง คือมันบล็อคแล้วก็ไม่คิดจะไปยุ่งกะมันอีก ตอนแรกก้อแอบรอตอนนี้คงไม่แล้ว วางแพลนเรื่องใบเกิดลูกนั่นนี่โน่นคนเดียว พยายามผ่านจุดที่เคว้งมาเพียงลำพัง ตอนนี้โฟกัสเรื่องลูกมีความสุขมากๆที่มีเค้า ส่วนคนที่ทิ้งไปเราก็เชื่อว่าเวรกรรมมันมีจริง สู้ๆนะคะคุณแม่ 💓

อ่านเรื่องเจ้าของโพสต์​เหมือนอ่านชีวิตตัวเองเลย​ เจอแบบนี้เหมือนกัน​ เราก็ไม่แคร์​ คนพวกนั้น​ ปล่อยเวรกรรมตามสนองเอง​ พอเราคลอดลูกชายมา​ กลับอยากได้ลูกเรา​ อยากให้สืบสกุล​ อยากเอาไปเลี้ยง​ บอกได้คำเดียวว่าฝันเอาเถอะ​ แม่ผัวที่ก็เคยเจอชะตากรรมเหมือนกับเรา​ เป็นเพศแม่เหมือนกัน​ ยังไม่เห็นใจเพศเดียวกัน​ มัวแต่เข้าข้างลูกตัวเอง​ ก็สมควรทุกข์ใจกับลูกชายที่เขาเทอดทูลไปเถอะ​ ส่วนเรากับลูก​ Happy​ ดีค่ะ​ สบายใจ

เหมือนกันเลยค่ะ แต่ของเราพ่อแม่ฝ่ายชายยังไม่รู้ แต่เค้าคงไม่อยากรับลูกเขาบอกให้เราไปเอาออกแต่เราไม่ยอม เราบอกว่าเราจะเลี้ยงคนเดียว เราเลยไม่อยากเรียกร้องอะไร ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเราเป็นคนออกเองหมดเลย ซึ่งเราเรียนอยู่ด้วยเลยขายของทางเน็ตไปค่ะ หาเงินระหว่างเรียนเพื่อเลี้ยงลูก เราไม่เคยเสียใจที่เค้าไม่รับลูก แต่เราจะเสียใจมากกว่าถ้าลูกมีพ่อที่คิดจะฆ่าเขาตั้งแต่ยังอยู่ในท้อง

สู้ๆนะคะคุณแม่ ต่อจากนี้ความสุขที่แท้จริงคือการเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับลูกน้อยความสุขของแม่คือการได้เห็นลูกน้อยเติบโตและเป็นคนดี บางครั้งการมีพ่อที่ไม่มีความรับผิดชอบอะไรมันยิ่งเพิ่มทุกข์ให้กับตัวเราหันมารักตัวเองและดูแลหัวใจดวงน้อยๆที่เขากำลังจะเกิดนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะคุณแม่❤❤ เราคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเหมือนกันจากวันนั้น2เด็กน้อยทุกวันนี้เริ่มจะเป็น2สาวน้อยแล้วจร้าา

เคยผ่านมาเหมือนกันค่ะตอนท้องแรกไม่รับผิดชอบแล้วแถมยังไล่ให้ไปทำแท้งพอเราคลอดออกมาแล้วก้อหวนกับมาคิดเห็นแก่ลูกเลยให้โอกาสสุดได้ไม่เป็นดั่งฝันเสียลูกให้เขาไปเฉยๆไปหายังไม่ได้เลยเจ้บใจมากค่ะไม่เคยมาเหลียวแลยังมาทำแบบนี้ถ้าคลอดเขาขอคืนดีอยากให้แม่คิดๆดีๆนะคะอย่าให้เป็นเหมือนแม่บ้านนี้

บ้านนี้ก็เช่นกัน เลิกกับพ่อของลูกไปตั้งแต่อุ้มท้อง 4เดือน ตอนนี้7เดือนแล้ว ชีวิตหลังจากความเสียใจ มีความสุขมากเลยค่ะ ทำให้รู้ว่าต้องอยู่เพื่อใคร ลูกคือของขวัญที่มีค่ามาก ตัด1คนเลวๆออกไปจากชีวิต แต่ได้อีก1ชีวิตที่เราทำให้เค้าดีได้ สู้ๆน่ะค่ะ น้องปู้ชายเหมือนกันค่ะ😊

เราก็เหมือนกัน เราเลือกที่จะเปนทุกอย่างให้ลูกก่อนหน้านี้เราเราเลือกที่จะยอมที่จะทนทุกอย่างเพื่อลุกไม่ขาดอะไรลุกเราต้องไม่ลำบากลุกเรามีทุกอย่างเหมือนคนอื่นและมีความสุขวันที่ลืมตามาดูโลก วันหนึ่งเราจะรุ้เองว่าเราสามารถเปนทุกอย่างให้เขาได้และมีความสุขไปด้วยกัน

เนื้อเรื่องเหตุการณ์เหมือนกันเลยค่ะ แต่ของเราเป็นโรคซึมเศร้า+แพนิค (เป็นก่อนตั้งครรภ์) พอเจอเหตุการณ์แบบนี้จิตใจก็อ่อนแอเสียหลักไปพักนึง ตอนนี้อาการเริ่มดีขึ้นตามลำดับ พยายามมีสติให้มากที่สุด เพื่อลูกจริงๆค่ะ ตอนนี้ได้แต่ทำใจและรอดูผลกรรมที่ตามสนองเขาเอง

สู้ๆนะคะ​ สามีของคุณนี่นิสัยแย่จริงๆ​ แต่อยากให้มองในมุมของแม่สามีว่า​ ตอนที่คุณมีอะไรกับสามี​ แม่สามีเองเขาก็ไม่รับไม่รู้​ แล้วพอเลิกกัน​ ทำไมท่านต้องมารับผิดชอบคุณด้วยคะ? คนที่ควรรับผิดเรื่องนี้เต็มๆ​ คือผู้ชายเฮงซวยค่ะ​ ไม่ใช่แม่ของเขา

เหมือนกันค่ะแถมยังบอกให้เราไปเอาออกแต่ก็ขอบคุณที่ยังรักษาเขาไว้เขาคือของขวัญและหัวใจ สู้ๆนะจ๊ะเราต้องเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดถึงจะไม่มีพ่อเขาก็ตาม แต่เราจะเป็นทั้งพ่อและแม่เลี้ยงให้เขาเติบโตและดีที่สุด💖💖💖เป็นกำลังใจให้อีกแรงจ้า