เจ้บท้องตอนเที่ยงคืนเจ็บหายๆแต่ไม่ถี่ ไปถึงรพ.ตอนตี1. หมอตรวจปากมดลูกเปิด1ซม. ถึงบ่าย3โมงปากมดลูกเปิด7ซม. หมอเจาะถุงน้ำคร่ำเร่งให้คลอดไวขึ้นแต่แม่ไม่เจ็บไม่มีลมเบ่ง นอนรอคลอดจนได้ยินเสียงเครื่องตรวจวัดหัวใจน้องเริ่มเต้นช้า แม่เรียกหมอว่าน้องหัวใจเริ่มเต้นช้า หมอพาเข้าห้องคลอดแม่ไม่เจบท้องม่มีลมเบ่งเลย หมอให้ผู้ช่วยขย่มท้องเเทนเเม่ไม่ต้องออกแรงเบ่งหมอกรีดฝีเยบ ขย่มท้องต่อจนน้องคลอดออกมา เเต่ม่มีเสียงร้องหมอต้องรีบตัดสายสะดือรีบปั้มหัวใจน้อง หมอบอกน้องหัวใจหยุดเต้นเพราะสายสะดือพันคอน้อง ปั้มหัวใจประมาน30นาทีน้องไม่ตอบสนองหมอน้องให้เเม่และพ่อตัดสินใจบอกหมอหยุดปั้มหัวใจแต
อิเเม่คิดว่าคงยังมีหวังบอกให้หมอปั้มต่ออีกแค่10นาที. จนน้องกลับมาตอบสนองหัวใจเริ่มเต้นหมอใส่เครื่องช่วยหายใจส่งตัวน้องไปยังรพ.ในเมือง ที่มีเครื่องมือครบกว่ารพ.ที่ไปคลอด
น้องต้องยุ NICU. จนถึงวันนี้น้องมีโรคเเทรกซ้อนทุกวันตลอดการรักษา แม่ได้เเต่หวังให้น้องฟื้นกลับมามีชีวิตที่สมบูรณ์แบบ เห็นลูกอยู่ในตู้ใช้เครื่องช่วยหายใจกับสายที่เจาะตามตัวสารพัด และม่รู้ว่าน้องจะสู้และยุกับเเม่ได้นานเเค่ไหน ประสบการณ์การคลอดที่น่าเสียใจที่สุดในชีวิต ประสบการณ์การไปคลอดกับรพ.ที่ไม่ค่อยดูแลเอาใจใส่คนใข้จนทำให้เกิดเหตุที่ม่คาดคิด 😥😥😥😥