เป็นภาระ ไม่มีใครต้องการ

เคยคิดนะว่าจะมีสักคนที่ต้องการเราจริงๆ ไม่มองว่าเราเป็นภาระ แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่เลย มีแต่คนมองเราเป็นภาระ เป็นตัวถ่วงของชีวิตเค้า มันก็จริงนะที่เค้าจะมองแบบนั้น ไม่มีเงินแถมท้องอยู่เปลืองข้าวเปลืองเงินเค้าไปวันๆ จะกลับบ้านก็ไปเป็นภาระให้แม่อีก ใหนจะยายเดินไม่ได้ จะไปอยู่กับพี่ป้าน้าอาเค้าก็มีภาระครอบครัวเค้าที่ต้องรับผิดชอบ อยากไปอยู่ในที่ๆไม่เป็นภาระของใคร แต่ก็ไม่มีที่จะไป จนบางทีก็ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ในเมื่ออยู่ไปก็เป็นภาระให้กับพวกเค้า แต่ติดที่มีอีกชีวิตที่ยังไม่ได้ออกมาดูโลกภายนอกเลย (ไม่ได้อยากเป็นภาระให้ใครเลยแต่กับถูกมองว่าเป็นภาระไร้ค่า) *ขอพื้นที่ระบายความใจและน้ำตา*