ร้องไห้ง่าย

ขออนุญาติพิมพ์ยาวหน่อยนะคะ อยากบอกว่าใจเย็นๆนะคะ เราเข้าใจเลย ตอนนี้ลูกเราอายุพอๆกันเลย ของเราเดือนครึ่งเกือบ 2 เดือน เราเป็นซำเศร้าหลังคลอดด้วยเพราะอาการเดียวกันเลย เครียดมากร้องให้แทบเป็นแทบตาย เครียดจนคิดฆ่าตัวตายทุกวัน ย้ำว่า ทุกวันจริงๆ สุดท้ายต้องมานั่งตั้งสติยกใหญ่แล้วหาวิธีแก้ เราอยู่กับสามีแต่เราเลี้ยงลูกคนเดียวตลอดเวลาเหมือนกันค่ะ พยายามปรึกษาคนที่มีประสบการณ์ จากเพื่อที่มีลูกแล้วหรือแม่ของเพื่อน แม่ของสามี จากหมอค่ะ ก็เริ่มแก้ทีละอย่าง 1.กินอิ่ม นอนหลับสบาย ให้กินจนกวว่าเขาจะอิ่มถ้าอิ่มเขาจะพลักนมออกเอง 2.เขาร้องเพราะอาจจะท้องอืด ปวดท้อง ทารกเรอเองไม่เป็น กินนมเสร็จต้องจับเขาเรอทันที ใช้เวลาอย่างต่ำ 20 นาที อาจจะเอาเขานั่งลูบหลังเขา หรือจับพาดบ่าให้เขาเรอเขาจะสบายไม่ปวดท้องและจะไม่ร้องค่ะ 3.หรือเขาอาจจะร้องเพราะไม่สบายตัว หมั่นตรวจเชคผ้าอ้อมค่ะ เลอะฉี่หรืออึก็เปลี่ยนค่ะ ถ้าเขาสบายตัวก็จะไม่งอแงค่ะ 4.ถ้าลูกไม่ร้อง นอนอย่างเดียว ซึม ไม่กินนมแปลว่าเขาป่วสต้องรีบพาหาหมอค่ะ 5.ปัญหาใหญ่สุดของเราที่เจอมาคือลูกไม่นอนทั้งคืนค่ะ ติดต่อกันเป็นเดือน เอาง่ายๆตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลแหละค่ะ อุ้มเดิน ให้นมจนคอพับบางวันแทบสลบทั้งยืน ทรมานมากๆเขาไม่นอนแล้วร้องโคลิคด้วยค่ะ สุดท้ายเริ่มแก้ตามวิธีข้างต้นเลยค่ะ แล้วมาจบด้วยการโอ๋เขา ร้องเพลงฮัมเพลงกล่อมเขา ปลอบให้เขาหยุดร้อง กอดเขาแน่นๆแต่อย่าแน่นจนเขาหายใจไม่ออก เขาจะได้รับไออุ่นจากแม่ จะรู้สึกปลอดภัย เขาจะค่อยๆเคลิ้มหลับ อาจจะใช้เวลานานมากหน่อยนะคะ อดทนค่ะ ธรรมชาติของทารกวัยนี้คือเขายังไม่รู้กลางวันกลางคืน เลยนอนยังไม่เป็นเวลา เราเองทุกๆวันลูกก็ยังเป็นค่ะ ตื่นมาห้าทุ่มแล้วอยู่ยาวๆยันตีห้า บางวัน 8 โมงเช้าค่ะถึงจะหมดฤทธิ์ไปเอง แต่หลังๆมาพอเราเริ่มแก้เรื่อยๆบวกกับเขาโตขึ้นทุกๆวัน เขาเริ่มจะมานอนเป็นเวลาค่ะ อยู่ดึกอย่างมากตีสามก็หมดฤทธิ์ค่ะ นอนได้นานมากขึ้น จากที่อยู่จนเช้าเกือบทุกวัน สู้ๆนะคะ เราเข้าใจ อย่าเพิ่งท้อนะ ถ้าท้อก็มองหน้าลูกค่ะ ลองหอมเขา กลิ่นของลูกช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นได้มากๆเลยค่ะ เราผ่านมาได้แล้ว เราอยากให้คุณผ่านได้เช่นกันนะ กอดนะคะ

ช่วงลูกสาวคลอดใหม่ๆก็เป็นค่ะ ด้วยความที่ลูกสาวเป็นเด็กนอนยาก เลี้ยงคนเดียว แต่จะมีคนมาค่อยพูดว่าทำไมไม่ทำอย่างนู้นอย่างนี้ คือตอนนั้นเครียดมากค่ะ เก็บตัวอยู่แต่ในห้องกับลูก เราคิดว่าเราโชคดีที่พอแฟนเลิกงานกลับมาเค้ารับช่วงต่อให้เรา ให้เราได้นอนพัก ได้ทำอะไรบ้าง ช่วงที่น้องยังเล็กต้องใช้ความอดทนอย่างเดียวค่ะ พอน้องเริ่มโตหน่อย ก็พาออกนอกบ้านได้ เปลี่ยนบรรยากาศ ทำให้สภาพจิตใจเราดีขึ้น ระหว่างนี้ ถ้ามีเวลาว่าง ร้องคาราโอะก็ได้ค่ะ โหลดแอพมาร้อง พอปรับอารมณ์ได้บ้าง

แม่เริ่มเข้าสู้ภาวะเครียดหลังคลอดแล้วค่ะ...พยายามหาเพื่อนคุย ฟังเพลง ร้องเพลงให้ลูกฟังก็ได้ค่ะ หรือเข้าอ่านเพจต่างๆ ที่เกี่ยวกับการเลี้ยงลูก ก็ได้ค่ะแม่ ถ้าเครียดมากๆ หาทางออกไม่ได้ก็ระบายลงในเฟสก็ได้ค่ะ คลายเครียดไปในตัว อย่าอยู่คนเดียว อย่าคิดไปเองคนเดียวนะค่ะ อันตรายมาก (แม่เองก็เป็นภาวะเครียดหลังคลอดตลอดลูกสามคนเลยค่ะ) เดี๋ยวเป็นอยู่ประมานสักสองถึงสามสัปดาก็หายนะค่ะ เป็นกำลังใจให้สู้ๆค่ะ

เป็นเหมือนกันคะ ร้องไห้เครียด ตกดึกน้ำตาไหล เราไม่เข้าใจเค้าเป็นอะไร หัวนมก็แตก เป็นอยู่20วัน พอลูกเริ่มโตทุกอย่างเราเริ่มชินเค้าเลี้ยงง่ายขึ้น ตอนนี้น้อง5เดือนแล้วไม่ค่อยตื่นกลางดึกแล้ว เรากลับตื่นเองด้วยความเคยชินและรักเค้ามากมีความสุขมาก ดีจริงๆเลยเค้าเองคนเดียว สู้ๆคะแม่มันจะผ่านไป

มันเป็นภาวะฮอร์โมนหลังคลอดค่ะ ทางออกที่ดีคือระบายให้ใครสักคนฟังแล้วจะรู้สึกดีขึ้น เรานิร้องไห้ทุกคืน ร้องไห้ทีไรเดินไปห้องแม่แล้วร้องไห้ให้แม่ฟังแม่ก็สงสารร้องไห้ตามทั้งร้องทั้งขำ ตลกตัวเองดี555แต่ก็หยุดร้องไม่ได้ สักพักก็จะหายไปเองจ้า ไม่ต้องกังวลนะ

น้องน่ารักมากๆเลยคะแม่ สู้ๆคะ เป็นเหมือนกันคะ นิดหน่อยก็ร้อง อ่อนไหวง่ายมากเลย พยายามดูยูทูปรายการตลก รึหาเรื่องพัฒนาการลูกอ่าน หาเพื่อนคุย ระบายลงเฟสบ้าง รึออกไปนอกบ้านบ้างคะ สู้ๆคะ สักระยะจะดีขึ้นจ้า

อาจจะเป็นเพราะรู้สึกเหนื่อยแล้วไม่มีคนช่วยต้องเลี้ยงลูกน้อยคนเดียว อารมนี้มีกันทุกคนคะ ถ้าเพื่อนคุยเยอะ หาที่ระบาย ฟังเพลง ชวนลูกคุย ศึกษาพัฒนาการลูกเยอะๆ ก็จะพอบรรเทาอาการนี้ได้จ้า สู้ๆนะคะ

เป็นเหมืิอนกันเลยค่ะ ตอนนี้น้อง2เดือนมองเห็นคุยด้วยแล้วยิ้มพูด ก็หยุดร้องค่ะ ร้องแค่ตอนหิวกับง่วงค่ะ สู้ๅนะคะ

เป็นเหมือนกันค่ะ....กลัวเป็นโรคซึมเศร้ามาก เราอดทนค่ะมองหน้าลูก ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ อยู่ๆก็ร้องไห้เอง

เป็น​แค่ช่วงแรกนี่แหละคะพอน้องเข้า3เดือนก็จะดีขึ้นจากร้องไห้​ก็เป็นยิ้มเป็นหัวเราะ​แทนคะ