สำหรับเราลูกจะมาก่อนทุกอย่างจริงไม่ว่าจะเหนื่อยจะท้อแค่ไหนก็ยังเลือกสู้เพราะเราต้องเป็นเสาร์ให้ลูกต้องปกป้องเขา และเราผิดไหมที่พาลูกถอยออกมาเพราะที่ตรงนั่นมันไม่ใช้ที่ของเรา มีคนอยู่มากมาย แต่เราสองคนแม่ลูกก็อยู่ในมุมในจุดที่เขามองไม่เห็นความสำคัญเลย ทำได้เพียงบอกลูกว่าเดี๋ยวแม่จะพาหนูออกไปจากจุดนี้เองใครไม่เห็นค่าเราก็ชั่งเขา ใครไม่รักเราก็แล้วแต่เขา ขอแค่หนูกับแม่จับมือกันให้แน่นแม่จะพาหนูก้าวออกไปและมอบความรักและปกป้องหนูเอง