สวัสสวัสดีครับ หนูชื่อน้องวาเนลล์ ผู้ชายครับ
เกิดวันที่ 22 มิถุนายน เวลา 06:29 น้ำหนัก 2,670
เราท้องแข็งถี่ๆ บ่อยมาก ระหว่างวันที่ 20-21 แต่ไม่มีอะไรออกมาเลย แต่ปวดท้องเหมือนเป็นประจำเดือน กำหนดคลอด 22 เรารู้สึกท้องแข็งถี่ๆเลยตัดสินใจ ไปโรงพยาบาลวันที่ 21 ไปตั้งแต่ 8 โมงเช้า พอไปถึง พยาบาลบอกให้เปลี่ยนเสื้อผ้า โกนขนเลย และตรวจปากมดลูกบอกว่าเปิด 2 เซนแล้ว ให้ไปนอนรอเลย เราก็รอๆ เรื่อยๆ
พยาบาลก็มาตรวจฟังเสียงหัวใจเด็กได้สักพักก็ไม่ว่าอะไร เหมือนให้รอจนปากมดลูกเปิด เพราะเราไม่ได้ฝากพิเศษ ถ้าฝากพิเศษจะได้ผ่าคลอด เราก็นอนดูคนอื่นโดนเข็นไปผ่าคลอดบ้าง คลอดเองบ้างเรื่อยๆ จนประมาณ เที่ยงคืนพยาบาลมาให้น้ำเกลือเรา แล้วบอกว่าถ้าหากคืนนี้ไม่คลอด พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน เพราะนอนรอตั้งแต่เช้าแล้วก็เปิดแค่ 2 เซ็น นิดๆ เราก็โล่งใจเราก็นอนได้สักพัก นึกว่าพรุ่งนี้อาจจะได้ผ่าคลอดเพราะเรากลัวการคลอดแบบธรรมชาติมาก พอสักพัก ประมาณ ตี 4 เรานอนอยู่ดีๆ ได้ยินเสียงปุ๊ เหมือนอะไรแตกอยู่ในท้อง เราก็ตกลงใจตื่นขึ้นมา สักพักน้ำคล่ำไหลเยอะมาก เราก็กดออดเรียกพยาบาล พยาบาลก็มาเปลี่ยนผ้าให้แล้วก็ตรวจปากมดลูก เป็นอะไรที่ทรมานมากเวลาตรวจปากมดลูก พอสักพัก เราปวดท้องถี่ขึ้นเรื่อยๆ เราร้องลั่นห้องที่มีคนร่วมห้องอยู่ พยาบาลก็ไม่สนใจหมอก็ไม่สนใจ เหมือนตายทั้งเป็น เราบอกว่าหนูไม่ไหวแล้ว เรานอนดิ้นทุรนทุรายมาก ความรู้สึกนั้นคือเจ็บปวดมาก เราคิดถึงแม่ขึ้นมาเลย ปวดแบบทนไม่ไหว พยาบาลก็ด่าเราว่าให้อดทนรอให้เปิดถึง 10 เซน แถมบอกด้วยว่าถ้าร้องดังก็ปวดอยู่นั้นแหละ ซึ่งคำพูดนี้มันทรมานมาก ซึ่งมันเปิด 4 เซนแต่เราก็ไม่ไหวแล้ว เราเจ็บได้ชั่วโมงกว่า เราร้องแบบไม่สนใจใครเลย เพราะมันปวดมากๆๆ จนพยาบาลเหมือนว่าจะรำคานแหละมั้งเลยมาเข็นเข้าห้องคลอด ปากมดลูกเปิด 4 เซนกว่าๆ แล้วเราก็เบ่งหมอก็บอกว่าอย่าพึ่งให้ฉีดยาชาก่อน พอท้องแข็งถี่เราก็เบ่ง หมอก็กรีดของเราคือหน้าจะกรีดเยอะและลึกด้วยเราเป็นคนตัวเล็ก เราก็เบ่งประมาณ 6-7 ที พยาบาลก็ด่าว่าอย่าร้องดัง เวลาเบ่ง ให้เราใส่แมสด้วยตอนคลอดคือหายใจก็ไม่ออก คือเราจะร้องไห้กับพบาบาลมากเหมือนเกลียดเรานั้นแหละ เพราะเราอายุน้อยแค่ 18 ปี เหมือนจะดูถูกเราด้วยเราก็น้อยใจนะ แต่พอลูกออกมาแล้วคือโล่งมาก เหมือนตายแล้วได้เกิดใหม่ ความเจ็บที่สวยงามและคำดูถูกที่ทำให้สู้ เราก็แอบอิจฉาคนที่เขาโดนเข็นไปผ่าคลอดนะแบบไม่เจ็บปวดอะไร แต่ยังไงเราก็ภูมิใจที่คลอดเองได้ไม่มีวันลืมได้เลยจริงๆลูกชายคนแรก 😘
#ไม่ได้คิดที่จะภูมิใจเลยว่ามีลูกอายุยังน้อย
#มันคือความผิดพลาด แต่เราก็ขอแก้ไขในทางที่ถูกต้องคือเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดและทำหน้าที่แม่ที่ดีให้ได้