ประสบการณ์การเลี้ยงลูกคนเดียว

สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านคะ เราชื่อ ชมพู่ แฟนเก่าเราที่ท้องด้วยชื่อ โจนัท เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกันมาก็ไม่นานแต่คุยกันมาเป็นปีแล้ว เราเรียนอยู่ปวชปี2 วันนึงเราทะเลาะกันแล้วก็เลิกกัน แต่ระหว่างที่เลิกกันเราตรวจครรภ์เพราะเราประจำเดือนไม่มาเป็นเวลา15วัน ปรากฏว่าขึ้น 2ขีด เราตกใจมากและเราได้บอกเขาว่า เราท้อง เขาก็จะมาคุยกับที่บ้านเรา แต่เราบอกอย่างเพิ่งเลย ยังอยากเรียนอยู่ จะจบปี2แล้ว อีกไม่กี่เดือนเอง หลังจากนั้นเราก็ทะเลาะกันรุนแรงมากขึ้นแล้วเขาก็ทิ้งเราไปแบบไม่หวนกลับมา เราคิดในใจว่าเราเอาออกคะ เราคิดหาทางเอาออก แต่พอเวลาผ่านไป เริ่มรู้สึกว่า การมีลูกไม่ได้แย่เสมอไป เอาว่ะ เลี้ยงคนเดียวก็ต้องเลี้ยง เเต่เดี๋ยวก่อนนนน!! ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราอยู่บ้านคนเดียว ไม่มีพ่อแม่อยู่ด้วยหรือตายายญาติพี่น้อง เราอยู่คนเดียวที่บ้านตลอดเวลาตั้งแต่เข้าเรียนปวช พอเราท้องได้จะ3เดือน มีผู้ชายคนนึง เขาดูไม่ออกว่าเราท้อง เขาเข้ามาคุย มาดูแล บอกได้เลยว่า ตอนนั้นมันดีมากๆคะ เขาเข้ามาเติมเต็มทุกอย่างเลยคะ มีความสุขมาก จนกระทั่งวันนึง เราตัดสินใจบอกว่า เราท้องกับคนเก่า ตอนนี้4เดือนกว่าแล้ว หนูเข้าใจพี่นะถ้าพี่จะทิ้งหนู แต่ซึ่งเขาไม่ไปไหนคะ เขายังอยู่จนเราคลอด มันหน้าตกใจมากที่เขาอยู่จนถึงวันที่เราคลอด เราดีใจและมีความสุขมากๆ แต่แล้ววันเวลาผ่านไป ผู้หญิงมือสองก็ถูกทิ้งให้อยู่กับลูก2คน แต่เราเข้าใจเขานะคะว่าทำไมเขาถึงไปเรายินดีที่เขาไปถึงจะไม่อยากให้ไปก็ตาม ส่วนพ่อของน้อง ไม่เคยมาหาน้องหรือติดตามชีวิตน้องเลย วันที่เราคลอดเราบอกน้องชายว่า ช่วยส่งลูกลูกสาวพี่ไปให้พ่อมันดูหน่อย แล้วบอกด้วยนะ ไม่ได้ต้องการอะไร ขอแค่วันที่สาวน้อยของฉันป่วยต้องใช้เลือดรักษา กลับมาให้นางได้ใช้เลือดหน่อยนะ เราบอกไปแค่นี้ เพราะนางได้กรุ๊ปเลือดพ่อนางAB จากนั้นเขาก็อ่านไม่ตอบและไม่ติดต่ออะไรมาเลย เรากลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เราเหนื่อยเราท้อและแม่เราก็กลับมาอยู่ด้วยกับเรา #สุดท้ายอยากให้แม่เลี้ยงเดี่ยวสู้ๆกับทุกเหตุการณ์นะคะ ไม่ว่าจะแย่แค่ไหน ขอให้สู้เพื่อเจ้าหนูน้อย กีต้าร์เป็นกำลังใจให้แม่ๆทุกคนนะคะ✌️