สวัสดีคับ ผมเปนพ่อเลี้ยงที่รักเด็กคนนี้มาก ดูแลตั้งแต่ ในท้องตอน3 เดือนจนคลอด ปัจจุบัน อายุเด็ก 9 เดือน มีปัญหากับแม่เด็กหลายเรือง เขาจะเถียงให้ชนะ ทั้งที่ทำผิดหรือเรื่องที่เขาเข้าใจผิดก็ไม่ยอมรับผิด จะต้องชนะให้ได้ แต่ที่หนักสุดๆก็ไม่เรื่อเสียงทีเวลาโมโหต้องตะโกนลั่น ไม่ยับยั้งเลย เราต้องเปลี่ยน ห้องเช่าบ่อยมาก เพราะเสียงของเทอ ผมยิ่งห้าม ยิ่งอาละวาด บอกให้เขาเบาๆเขาว่าเรื่องของกู ปากกู ผมจะเดินหนีออกนอกห้อง เทอมาขวางไม่ให้ออก ผมเงียบ เทอก็ด่าๆๆๆๆปลุกไฟผมขึ้นมาอีก พูดจะไปอยู่กับยาย กับแม่ ผมเคยพาไปแล้ว อยู่ในป่ายาง ช้างป่าก็เยอะ โดนยุงกัดทุกวัน เกือบสิบตุ่มทุกวัน ที่ผมยอมทน เปนหนี้ ทั้งตอนมีงานและตกงานช่วงโควิท เพราะผมรักเด็กคนนี้ เคยคิดว่าจะพากันไปเอาออกเพราะท้อง กับชู้มา แต่ คิดว่าเด็กไม่รู้เรื่องอะไร สงสารน้อง คิดว่าผมรักมากกว่าแม่เด็กด้วย ซื้อหาแทบทุกอย่างให้ทั้งที่ไม่ค่อยมีกิน ทะเลาะกันทุกทีจะหอบลูกไปอยู่ป่าให้ยุงกัดตลอด สิทธิ์ลูกทางกฏหมายผมก็ไม่มี เหมือนจริงที่ว่า เอาลูกเขามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเขามาอม มีหนี้กว่าสามหมื่น ที่ผมพยายามทุ่มเทให้เขาและลูก แต่คงไม่นานจะถึงวันที่เขาเอาลูกไป ผมไม่เสียใจที่มีหนี้หรอก แต่อย่าเอาลูกไปเถอะ แม้จะสู้อะไรไม่ได้สิทธิ์ของผมสู้ของฝ่ายแม่ไม่ได้ รักหนูมากที่สุดเลยนะ เจ้าตัวน้อย
นฤมล ใจมั่น