เลี้ยงลูกคนเดียวและลูกคนแรกรู้สึกท้อจัง แม่ๆคนไหนเคยมีอารมณ์นี้และผ่านมันไปได้ยังไงขอคำแนะนำหน่อย ??✌?

บ้านนี้ลูกจะ3ขวบละค่ะกำลังจะเข้าเรียน ซนมากๆออกนอกบ้านทีเหนื่อยคูณร้อยเลยค่ะช่วงแรกๆปรับเวลาไม่ได้แทบไม่ได้กินเลยค่ะ เวลาขี้ยังต้องอั้นเลยและตอนนี้ก็ซนสุดๆ แต่เข้าขับถ่ายเองได้ ล้างก้นได้ปวดฉี่เองชอบทำอะไรเอง พูดบอกรักแม่ชอบจุ๊บแม่(อันนี้หายเหนื่อยเลยค่ะ

เหนื่อยเหมือนกันค่ะ เลี้ยงลูกด้วยแล้วต้องทำอะไรหลายๆอย่าง ไปพร้อมๆกัน แล้วก็มาท้องคนที่สองอีกเหนื่อยมากๆค่ะ ส่วนแฟนก็ทำงานหนัก ไม่มีวันหยุด เลยค่ะ แต่พอเห็นลูกเล่น วิ่ง หัวเราะ ก็หายเหนื่อยค่ะ

เหนื่อยเหมือนกันค่ะเเต่ก็อดทนคิดว่าเด๋วก็ผ่านช่วงเวลานี้ไป ลูกยังเล็กอีกอย่างเราก็เพิ่งจะเป็นเเม่คนก็ต้องอดทนสู้ต่อไปค่ะ สู้ๆๆนะค่ะ

คอยสังเกตว่าน้องร้องเพราะอะไรนะคะ พอคุณแม่ตอบสนองแล้วน้องหยุดร้อง ร้องแบบไหน ทำท่าแบบไหนต้องการอะไร รู้ใจลูกจะช่วยได้เยอะ เลี้ยงง่ายขึ้นค่ะ

สู้ๆนะคะ ท้อบ้างสุขบ้าง คิดเสียว่ามันคือสีสรรของชีวิต เดี๋ยวก็จะผ่านช่วงนี้ไปค่ะ แล้วช่วงที่ตามมาคือความสุขที่เห็นลูกเราเติบโตขึ้น

บ้านนี้ก้อเลี้ยงคนเดียวค่ะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวด้วยถูกทิ้งตั้งแต่เค้ารู้ว่าเราท้องเลยเวลาท้อให้มองหน้าลูกนะค่ะกำลังใจน้อยๆสู้ๆค่ะ

เราก็เป็นค่ะ เลี้ยงคนเดียวลองเปลี่ยนบรรยากาศพาลูกมาเลี้ยงนอกบ้าน เที่ยวนอกบ้าน เลือกสถานที่สะดวก สะอาด มีที่ให้นม ลองทำดูค่ะ

บ้านนี้ก็เลี้ยงคนเดียวค่ะสามีทำงานก็มีเหนื่อยบ้างแต่เห็นลูกยิ้มก็หายเหนื่อยเลยค่ะสู้ๆนะค่ะคุณแม่

คิดถึงลูกมากๆทำเพื่อลูกอยู่เพื่อลูกต่ะ มองคนที่ด้อยที่แย่กว่าเราเขาลำบากกว่าเราเยอะ สู้ๆนะค่ะ

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ยังไงก็นึกถึงลูกไว้ ได้เห็นรอยยิ้มเค้าแล้วก็หายเหนื่อยค่ะ