ขอพื้นที่ระบายค่ะ

ปัญหานี้เกิดจากบ้านฝั่งตนเองหรือคะ แปลว่าอยู่บ้านฝั่งพ่อแม่เราเองใช่ไหม อย่างเรื่องบุหรี่ลองคุยกับตาดูว่าไปสูบไกลๆได้ไหม อันนี้เราไม่เข้าใจบริบทที่บ้านของคุณแม่ว่าสไตล์ไหนนะ แต่ถ้าเป็นเราซึ่งสนิทกันในครอบครัวเมื่อก่อนท้องแรกตาแกสูบ เราจะด่าให้เหตุผลบลาๆๆๆๆ ถ้าเลิกไม่ได้ก็ไปสูบไกลๆ (ไม่ได้โกรธหรือทะเลาะ) ส่วนเรื่องกินของหมักดอง ของดิบ เราก็มีกินบ้างเพราะอยากกินเอง ซึ่งจริงๆตามที่แม่เลี่ยงอะดีแล้วเพื่อลดความเสี่ยง คนเราร่างกายไม่เหมือนกัน ถ้าประณีประนอมเขาพูดอะไรมาก็ปล่อยผ่าน หูทวนลม ไม่ต้องคิดไรมาก เพราะเป้าหมายเราอยากให้ลูกแข็งแรงปลอดภัย แต่ถ้ารำคาญก็โต้กลับบ้าง ยกตัวอย่างปัญหาที่เกิดจากการทำพฤติกรรมเหล่านั้นส่งผลต่อเด็กอย่างไรบ้าง ฯลฯ แล้วถ้าแท้งจะคุ้มไหม ไม่รักไม่ห่วงหลานหรือ ไม่ต้องเก็บมาคิดมากไม่ดีต่อลูกในท้อง อะไรที่เปลี่ยนหรือแก้ไม่ได้ก็ปล่อยผ่านนะคะ

สู้ๆนะคะ สุขภาพร่างกายของคนเราไม่เหมือนกัน ช่วงแรกๆตอนท้องได้3-4เดือนเราก็เคยโดนแม่ว่าแบบนี้เหมือนกันค่ะแต่หลังๆมาก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้ว อะไรที่ทำให้บันทอนจิตใจก็อย่าไปใส่ใจเลยค่ะ ใส่ใจแค่ลูกในท้องเราดีกว่าเพราะถ้าเราใส่ใจทุกเรื่องก็มีแค่เราที่จะเก็บมาคิดแล้วก็เครียด เมื่อก่อนเราเคยเครียดมากๆจนเจ็บท้องเลยเรากลัวมากกลัวที่จะไม่ได้เห็นหน้าลูก เราก็เลยเริ่มปล่อยวาง